H Ιστορία του Trisuit και της τριαθλητικής αγωνιστικής ένδυσης
H Nike, χορηγός του Mark Allen, λανσάρει το 1993 το trisuit της φωτογραφίας (Φωτογραφία 1994 – Γιάννης Ψαρέλης (1η θέση) Αγώνας Τριάθλου στο Καράβι στο Σχινιά). Μέχρι τότε φορούσαμε κολυμβητικό μαγιό και ένα κοντό lycra φανελάκι (tri top). Καθώς ήταν πολύ δύσκολο να τα προμηθευτούμε στην Ελλάδα πολλές φορές τα ράβαμε/ φτιάχναμε μόνοι μας.
Στη συνέχεια η Orca λάνσαρε trisuit που όμως δεν ήταν κατάλληλα για να κολυμπήσει κάποιος χωρίς wetsuit. Ηταν κατάλληλα για αγώνες διάθλου (τη δεκαετία του 90 το δίαθλο ήταν σε άνοδο) ή να τα φορέσεις μέσα από το wetsuit. Φυσικά τότε οι εταιρείες που ήταν στο τρίαθλο (Orca, Speedo, Aquaman, TYR) λάνσαραν και το lycra ελαστικό και εφαρμοστό βερμουδάκι με το κοντό μπλουζάκι (tri top & tri short). Οντας ο αντιπρόσωπος/ συνεργάτης της Orca από το 1996 έως το 2000 και μετά της Aquaman είχα παρατηρήσει ότι οι αθλητές δεν ήθελαν το trisuit/ κορμάκι τη δεκαετία του 90.
H Γαλλική Aquaman που ήταν η πρώτη εταιρεία που εισήγαγε/ δημιούργησε το τριαθλητικό wetsuit λάνσαρε το 2000 ένα κλασσικό για την ιστορία του τριάθλου trisuit σε μαύρο χρώμα με το οποίο μπορούσε κάποιος να κολυμπήσει. Χαρακτηριστικό το strap στον ένα ώμο ώστε να το ανοίγει ο αθλητής και να ψύχεται το σώμα του.
Ομως οι αθλητές δεν ήθελαν να φορέσουν τα trisuit και προτιμούσαν να φορούν κλασσικό κολυμβητικό μαγιό και κομμένο (tri top) στο πάνω μέρος. Το κολυμβητικό μαγιό που απευθυνόταν για τριαθλητές είχε μία λεπτή εσωτερική επένδυση/ μαξιλαράκι όμοια με αυτή που έχουν σήμερα τα trisuit.
Σήμερα η ενδυμασία εκείνης της εποχής μας φαίνεται περίεργη και ίσως για μερικούς μη λογική. Όμως ήταν πολύ λειτουργικά. Είχαν μεγάλες ττιράντες και μπορούσαν να διπλωθούν και να μπουν μέσα στο κολυμβητικό μαγιό. Τα ξετυλίγαμε στην Τ1 (πολύ γρήγορη αλλαγή) και είχαν το στομάχι ακάλυπτο ώστε να αποφεύγουμε τις κράμπες/ γαστρεντερικά προβλήματα.
Χρειάστηκαν να περάσουν πολλά χρόνια για να επικρατήσει το trisuit (μετά το 2004) κάτι που οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην εξέλιξη της τεχνολογίας και στην καταλληλόλητα των υφασμάτων αλλά και στην καλύτερη “αισθητική”.
Το Τρίαθλο περιλαμβάνει τα αθλήματα της κολύμβησης, ποδηλασίας και τρεξίματος σε συνεχόμενη ροή, συνήθως με αυτή τη σειρά.
Ενδιάμεσα υπάρχουν δύο ζώνες αλλαγών, ο χρόνος ολοκλήρωσης των οποίων συνυπολογίζεται στο γενικό χρόνο και αποτελεί επίσης παράγοντα που επηρεάζει το τελικό αποτέλεσμα.
Το Τρίαθλο έχει τις ρίζες του σε αγώνες των “Τριών Αθλημάτων” στη Γαλλία τις δεκαετίες του 1920 και 1930.
Αποφασίστηκε να γίνει ολυμπιακό άθλημα στη σύνοδο της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής (International Olympic Committee) το 1994 και εμφανίστηκε στο πρόγραμμα των Ολυμπιακών αγώνων του Σίδνεϋ το 2000.
Οφείλει την ανάπτυξη του σε πολύ μεγάλο βαθμό στην ύπαρξη του αγώνα Ironman (3800μέτρα κολύμβησης, 180χλμ ποδηλασίας και 42,2 χλμ τρεξίματος)
Οι αγώνες Τριάθλου γίνονται σε διάφορες αποστάσεις με τις πιο συνηθισμένες να είναι (Bentley 2008) :
-
Σπριντ (κολύμβηση 750 μέτρα – ποδηλασία 20χλμ – τρέξιμο 5χλμ)
-
Ολυμπιακή απόσταση (κολύμβηση 1500 μέτρα – ποδηλασία 40χλμ – τρέξιμο 10χλμ)
-
Half Ironman (κολύμβηση 1900 μέτρα – ποδηλασία 90χλμ – τρέξιμο 21,1χλμ)
-
Ironman (κολύμβηση 38000 μέτρα – ποδηλασία 180χλμ – τρέξιμο 42,2χλμ)