Με οτιδήποτε και να ασχοληθούμε στην ζωή μας περνάμε από κάποια στάδια όπου σε καθένα από αυτά ο τρόπος που αντιλαμβανόμαστε την ενασχόλησή μας είναι κοινός με όλα τα άτομα που είναι σε αυτό το στάδιο. Ας τα δούμε με απλό και περιληπτικό τρόπο, όπως τα είχαμε απομονώσει σε σχετική ακαδημαική εργασία. Αυτά τα στάδια – λίγο λιγότερα ή λίγο περισσότερα – τα έχουν αναφέρει αρκετοί προπονητές τριάθλου:
Στάδιο Πρώτο- Η μύηση στο άθλημα
Συνήθως γνωρίζουμε κάποιον πιο έμπειρο αθλητή και αυτός μας μαθαίνει τα βασικά του αθλήματος και μας εισάγει σε αυτά. Είναι η φάση που είμαστε πολύ αρχάριοι και καθώς το αντιλαμβανόμαστε πλήρως, αναζητούμε πνευματική τροφή. Ο στόχος να τερματίσουμε έναν αγώνα είναι πολύ σημαντικός.
Στάδιο Δεύτερο – Η φάση του Ironman και των πολλών χιλιομέτρων στην ποδηλασία
Οσοι έχουν ασχοληθεί με το τρίαθλο έχουν το όνειρο να τερματίσουν ένα Ironman. Οι ανασφάλειες του τερματισμού μας ωθούν να κάνουμε πολλές ώρες προπόνησεις, κάτι το οποίο είναι εφικτό μόνο δίνοντας μεγάλη έμφαση στην ποδηλασία. Φυσικά η προσθήκη αρκετών ωρών και χιλιομέτρων για 2-3χρόνια θα μας βελτιώσει και έτσι θα θεωρήσουμε ότι είμαστε στον απόλυτα σωστό δρόμο και με την ίδια μέθοδο πρέπει να πορευθούμε για να βελτιωθούμε.
Οσοι συνήθως δεν έχουν αθλητικό λόγο (π.χ. να είναι εθνική ομάδα) δεν ασχολούνται με την ολυμπιακή απόσταση. Αρχίζουμε και απαξιώνουμε τις μικρές αποστάσεις καθώς θεωρούμε ότι αυτές μπορούν να είναι στόχος μόνο για αρχάριους αθλητές.
Στάδιο Τρίτο -Η φάση του κορεσμού
Εχοντας τρέξει μερικά ironman εάν δεν βλέπουμε σημαντική πρόοδο συνήθως απογοητευόμαστε και ψάχνουμε να αλλάξουμε κάτι στην προπόνησή μας. Ετσι βάζουμε αρκετές ανηφόρες και δίνουμε έμφαση στο τρέξιμο. Οι ανηφόρες θα μας βοηθήσουν να ξεκολλήσουμε από το στάδιο που έχουμε κολλήσει και έτσι πάλι θα θεωρήσουμε ότι έχουμε ανακαλύψει το μυστικό της συνεχούς βελτίωσης.
Υπάρχουν βέβαια και αρκετοί που πιστεύουν ότι με ακόμα περισσότερα χιλιόμετρα και ώρες ενασχόλησης θα μπορέσουν να πάνε ένα στάδιο παρακάτω. Σε αυτή την φάση συνήθως είμαστε αρκετά αλαζονικοί καθώς έχουμε τερματίσει 2-3 Ironaman και θεωρούμε τους εαυτούς μας αρκετά έμπειρους.
Οι περισσότεροι σταματούν σε αυτά τα στάδια δυσκολευόμενοι να πάνε παρακάτω και αυτό γιατί ο ανθρώπινος οργανισμός αρνείται να δοκιμάσει νέους δρόμους. Ο εγωισμός μας και η ημιμάθειά μας είναι τα βασικά εμπόδια για να πάμε παρακάτω.
Στάδιο Τέταρτο – Η φάση της έντασης
Εδώ αντιλαμβανόμαστε ότι χρειάζεται κάτι παραπάνω από χιλιόμετρα και ανηφόρες και έτσι αποφασίζουμε να κάνουμε πολύ δυνατή προπόνηση. Ομως ο συνδυσμός επαγγελματικών,προσωπικών, κοινωνικών υποχρεώσεων και προπόνησης θα μας οδηγήσουν σε κάποια μορφή υπερπροπόνησης. Εδώ αρχίζει το εγώ μας να υποχωρεί και να επιθυμούμε να επανέλθουμε στα βασικά και των τριών αθλημάτων. Γραφόμαστε σε σύλλογο κολύμβησης, ποδηλασίας, τρεξίματος, τριάθλου και προσπαθούμε να καλύψουμε τα κενά που έχουμε στα βασικά των αγωνισμάτων. Οσο προχωρούμε τα στάδια τόσο και αυξάνονται οι πιθανότητες να μην μπορούμε να πάμε στο επόμενο στάδιο.
Στάδιο Πέμπτο – Η φάση της ωρίμανσης
Εχοντας συμπληρώσει πάνω από 10 χρόνια στο τρίαθλο (βλ. Κανόνα του Έρικσον) αρχίζουμε να αντιλαμβανόμαστε διαφορετικά τα πράγματα. Μπορούμε να καταγράψουμε με λεπτομέρεια τις αδυναμίες μας τόσο σε επίπεδο τεχνικής όσο και φυσικής κατάστασης. Εχουμε μάθει τα βασικά της προπονητικής και έτσι αναζητούμε συνθήκες για ολοκληρωμένη και έξυπνη άσκηση.
Το πόσο θα καθυστερήσουμε σε καθεμία φάση εξαρτάται από τον χαρακτήρα μας και τους ανθρώπους που θα ανταμώσουμε.
Κείμενο : Γιάννης Ψαρέλης (Προπονητική Ομάδα Smart Sport – email : info@triathlonworld.gr)
