Η κα.Χαμτζίδου είναι η πρώτη Ελληνίδα που ξεκίνησε το Τρίαθλο στην Ελλάδα το 1990.
Πως βλέπει ότι έχουν αλλάξει τα δεδομένα από το 1990 αναφορικά με τη συμμετοχή περισσότερων Ελληνίδων στο τρίαθλo
Στην Ελλάδα, πάρα την σταδιακά αυξανόμενη συμμετοχή των γυναικών στον αθλητισμό, δυστυχώς τα ποσοστά σε σχέση με αυτά άλλων χωρών, παραμένουν ακόμη πολύ χαμηλά. Οι παραδοσιακοί ρόλοι και τα κοινωνικά στερεότυπα συνεχίζουν να αποτελούν τροχοπέδη στην ενασχόληση των γυναικών με τον αθλητισμό
Μεγάλωσε στην Γερμανία- Τι θυμάται από εκείνη την εποχή;
Έχοντας ζήσει μέχρι την ηλικία των 13 χρόνων στην Γερμανία διαπίστωσα πόσο σημαντική είναι η συμβολή της πολιτείας και της παιδείας στην ενασχόληση κυρίως των κοριτσιών με τον αθλητισμό. Από μικρή ηλικία τα παιδιά ασχολούνται με πολλά αθλήματα, που εντάσσονται μέσα στο ωρολόγιο πρόγραμμα του σχολείου. Εκείνο που θυμάμαι έντονα είναι ότι ο αθλητισμός ήταν απαλλαγμένος από στερεότυπα και προκαταλήψεις. Δεν ήταν καθόλου παράξενο ένα κορίτσι να ασχολείται με το ποδόσφαιρο, η ένα αγόρι να κάνει μαθήματα κλασικού χορού!
H Εμπειρία στη Γιούτα
Τα τελευταία χρόνια έζησα στην Πολιτεία Γιούτα των ΗΠΑ, όπου το μεγαλύτερο ποσοστό των κατοίκων ανήκουν στην θρησκευτική αίρεση των Μορμόνων. Η θρησκεία τους απαγορεύει τις προγαμιαίες σχέσεις, έτσι οι γάμοι γίνονται σε πολύ νεαρή ηλικία και τα περισσότερα ζευγάρια έχουν πολλά παιδιά, συχνά από τέσσερα και πάνω. Η αρχική μου εντύπωση ήταν πως οι γυναίκες σε αυτή την πολιτεία θα πρέπει να ήταν καταπιεσμένες και καταδικασμένες να μένουν στο σπίτι και να μεγαλώνουν παιδιά. Μετά από λίγο καιρό όμως, διαπίστωσα με έκπληξη, ότι παράλληλα με τις οικογενειακές τους υποχρεώσεις κατάφερναν να σπουδάζουν, να προχωρούν σε μεταπτυχιακές ή και διδακτορικές σπουδές και να ασχολούνται καθημερινά με τον αθλητισμό. Το κύριο και εντυπωσιακό συνάμα χαρακτηριστικό είναι ότι δεν υπάρχουν διακριτοί και στερεότυποι ρόλοι ανάμεσα στα ζευγάρια και οι οικογενειακές υποχρεώσεις μοιράζονται εξ ίσου και στους δύο γονείς. Εικόνες όπως ένας πατέρας να απασχολεί τρία παιδάκια στην μικρή πισίνα για να μπορέσει η μαμά να κάνει την προπόνηση κολύμβησης, ή ο μπαμπάς να ετοιμάζει τα παιδιά και να τα πηγαίνει στο σχολείο το πρωί, ώστε η μαμά να έχει χρόνο για το πρωινό της τρέξιμο, είναι πολύ σπάνιες στην Ελλάδα.
Θεωρώ λοιπόν πολύ σημαντικό για να μπορέσει μια γυναίκα να βρει χρόνο για τον εαυτό της και να αθληθεί είναι να έχει δίπλα της μια κοινωνία ή έστω τους κοντινούς της ανθρώπους, που την υποστηρίζουν.

#ChooseToChallenge Aggeliki Chamtzidou