Συντάκτης : Γιάννης Ψαρέλης
Mέθοδοι ελέγχου της προόδου της προπόνησης TEST
Παρακάτω παρουσιάζουμε μερικά από τα πιο συνηθισμένα τεστ που μπορούμε να κάνουμε για να δούμε την πρόοδο της προπόνησής μας αν και θεωρούμε ότι το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι ναεπισκεφτούμε ένα οργανωμένο εργαστήριο ελέγχου της ανθρώπινης απόδοσης και να κάνουμε τα τεστ σε κάθε άθλημα κάτω από την επίβλεψη ενός έμπειρου εργοφυσιολόγου.
Test conconi
Το πιο συνηθισμένο τεστ είναι το τεστ Conconi. Ανάλογα με το άθλημα έχουμε και διαφορετικό τρόπο εκτέλεσης του. Το σκεπτικό του είναι ότι καταγράφουμε την καρδιακή συχνότητα καθώς αυξάνουμε σταδιακά την ταχύτητα που κινούμαστε. Έτσι κάνοντας την απεικόνιση των τιμών της ταχύτητας σε συναρτήση της καρδιακής συχνότητας μπορούμε να βρούμε το αναερόβιο κατώφλι μας ( που καθώς θα προπονούμαστε θα αντιστοιχεί σε υψηλότερη ταχύτητα), την μέγιστη καρδιακή συχνότητα ( που δεν είναι δείκτης βελτίωσης) και κυρίως να διαπιστώσουμε την πρόοδο της προπόνησης αφού όταν βελτιωνόμαστε οι σφυγμοί που αντιστοιχούν σε καθορισμένη ταχύτητα θα ελαττώνονται.
ΜAF TEST
To Test το εισήγαγε ο Philip Maffetone και τα αρχικά του σημαίνουν maximum aerobic fitness (μέγιστη αεροβική κατάσταση ή πιο σωστά μέγιστη αεροβική ικανότητα). Το σκεπτικό πίσω από αυτό το τεστ είναι ότι για να ελέγξουμε την πρόοδο της αερόβιας μας φυσικής κατάστασης δεν πρέπει να κάνουμε ένα χρονόμετρο με μέγιστη προσπάθεια αλλά τεστ σε χαμηλότερη ένταση όπου θα μετράμε μόνο την πρόοδο της αερόβιας ικανότητας ( δίχως να εισέρχονται άλλοι παράγοντες όπως η γαλακτική ικανότητα…). Έτσι Προτείνεται ένα τεστ 5 έως 8 μιλίων για το τρέξιμο ( και αντίστοιχα τεστ στα υπόλοιπα αθλήματα) όπου ο αθλούμενος κρατάει σταθερή την καρδιακή του συχνότητα σε ένταση που αντιστοιχεί στους (180 – Ηλικία ). Το θετικό αυτού του τεστ είναι ότι μετράμε μόνο την αερόβια ικανότητα, δεν επιβαρύνουμε τον αθλούμενο όπως στα τεστ που πάει μέχρι εξάντλησης και κυρίως καταλαβαίνει πότε πρέπει να κάνει προπόνηση πέρα αυτής που αντιστοιχεί στο 180 – Ηλικία.
Ηeart sustained test
Ο αθλούμενος κάνει ένα τεστ όπου προσπαθεί να επιτύχει το καλύτερο δυνατό χρόνο. Είναι ένα τεστ που δεν το συνιστάμε παρά μόνο στους πρωταθλητές.