Κείμενο : Γιάννης Ψαρέλης, Συντακτική Ομάδα TriathlonWorld.gr & Triathlon.gr & Προπονητική Ομάδα Athens Triathlon Team/ Smart Sport (Email : info@triathlonworld.gr)
Σύμφωνα με την Διεθνή Ομοσπονδία Τριάθλου το πρώτο Τρίαθλο διεξήχθη το 1973.
Με δεδομένο το πολύ μικρό χρόνο ύπαρξης του αθλήματος καθώς και την σημερινή εντυπωσιακή ανάπτυξη του αθλήματος είναι λογικό να αναρωτιέται κάποιος για τους βασικούς λόγους της εξάπλωσης του αθλήματος.
Το άθλημα βρίσκεται στις πρώτες θέσεις της λίστας με τα αθλήματα με την μεγαλύτερη αύξηση του ποσοστού αθλητών σε πολλές χώρες κυρίως του δυτικού κόσμου.
Εμείς προσπαθήσαμε, αφού μελετήσαμε σχετική βιβλιογραφία, να κάνουμε μία σύντομη αναφορά συγκεντρώνοντας όλες τις επικρατέστερες παραμέτρους:
Ανάγκη των ανθρώπων να ασχολούνται με περισσότερες από μία φυσικές/ αθλητικές δραστηριότητες, το γνωστό ως cross training . Οπως αναφέρεται στο βιβλίο “Cross training, ultimate fitness” των εκδόσεων Time – Life το τρίαθλο είναι συνώνυμο τoυ cross training : « Καθώς συνδυάζει τρεις δραστηριότητες αντοχής το άθλημα γνωστό ως τρίαθλο είναι συνώνυμο του Cross – Training. Η αυξανόμενη χρήση του cross training από αθλητές και τους ανθρώπους που ασκούνται για να έχουν μία καλή φυσική κατάσταση εξηγεί την ανάπτυξη του τριάθλου»
Ανάγκη για περιπέτεια. Η Sally Edwards, συγγραφέας αρκετών βιβλίων σχετικά με την προπονητική του αθλήματος αναφέρει σχετικά : «Στο σχολείο τα παιδιά παίζουν ποδόσφαιρο, μπάσκετ, βόλλευ κ.λπ. και αυτές οι δραστηριότητες καλύπτουν τις αθλητικές τους ανάγκες. Αφού ανακαλύψουν αρκετά αθλήματα και περνώντας από την παιδική/ εφηβική ηλικία στην περίοδο της ενηλικίωσης ανακαλύπτουν ότι η περιπέτεια είναι μέρος του εαυτού τους και όχι του αθλήματος το οποίο έχουν επιλέξει. Αυτό είναι η βασική υπόσχεση του αθλήματος : μία περιπέτεια για το σώμα, μία ανακάλυψη σε ανεξερεύνητες πτυχές του εαυτού μας»
Ανάγκη για ανακύλυψη των ανθρωπίνων ορίων. Ο άνθρωπος έχει ανάγκη να ανακαλύψει τα όρια της ανθρώπινης φύσης και το τρίαθλο Ironman φαίνεται ότι πλέον έχει καταστεί στο μυαλό των περισσοτέρων ανθρώπων ως η υπέρτατη δοκιμασία.
Βοηθάει τους ανθρώπους να διαχειριστούν καλύτερα το άγχος της καθημερινής ζωής. Ο πρώην προπονητής των Indiana Pacers Jack Ramsay είχε αναφέρει δημόσια ότι η προπόνηση και οι αγώνες Τριάθλου τον βοήθησαν να μπορέσει να αντιμετωπίσει το άγχος που είχε η εργασία του.
Αυτοί που το έχουν εντάξει ως τρόπο ζωής περνάνε καλά. Ο J. Mora στο βιβλίο του για την προπονητική του αθλήματος για αρχαρίους αναφέρει ότι η διαφορά μεταξύ του Τριάθλου και της εξάσκησης σε γυμναστήρια είναι στα γυμναστήρια οι αθλούμενοι καταπιέζονται ασκούμενοι σκληρά με βασικό στόχο να χάσουν κιλά και να αποκτήσουν ένα ωραίο σώμα ενώ στο Τρίαθλο οι αθλούμενοι περνούν καλά. Ο νικητής του Ironman της Χαβάης και ένας από τους πιο ολοκληρωμένους Τριαθλητές όλων των εποχών, ο Αυστραλός Greq Welch αναφέρει συμπληρωματικά «Παρακολουθώντας έναν αγώνα Τριάθλου κατανόησα ότι οι συμμετέχοντες περνούσαν καλά. Μέχρι τότε νόμιζα οτι να περνάς καλά είναι να κάθεσαι με τους φίλους σου και να πίνεις μπύρες ή να πηγαίνεις σε ένα πάρκο ψυχαγωγίας».
Το Τρίαθλο είναι μία εθιστική διαδικασία. Πολλοί άνθρωποι ξεκίνησαν το Τρίαθλο για να περνάνε καλά αλλά στην πορεία κατάλαβαν ότι επιθυμούν να προπονούνται όλο και περισσότερο. Τελικά τί είναι αυτό που δημιουργεί αυτόν τον εθισμό; Οταν ένας άνθρωπος αθλείται παράγονται ενδορφίνες.
Οσο περισσότερο και όσο πιο σκληρά προπονείται κάποιος τόσο περισσότερες ενδορφίνες εκκρίνονται. Οι ενδορφίνες είναι ουσίες που παράγει ο οργανισμός και βασικό στόχο έχουν την καταπολέμηση του πόνου. Ετσι γίνεται εύκολα καταννοητό γιατί ένας αθλούμενος «παγιδεύεται» και γίνεται εξαρτώμενο άτομο (exercise junky).
Ενας αθλούμενος εναφέρει σχετικά σε περιοδικό Τριάθλου : « ξεκίνησα με μαθήματα αερόμπικ σε ένα γυμναστήριο και δεν μπορούσα να πω όχι στην όλη και αυξανόμενη ανάγκη για περισσσότερη γυμναστική. Ετσι κατέληξα να τρέχω αγώνες Ironman».
Οταν ένας αθλητής αναγκαστεί να σταματήσει την άσκηση τότε αρχίζει να έχει εντός της ημέρας πολλές στιγμές με πολύ άσχημη διάθεση, που όπως είναι προφανές οφείλονται στην παύση παραγωγής ενδορφινών.
Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση των αθλητών που είναι τραυματισμένοι. Αθλητές οι οποίοι δεν είναι επαγγελματίες, δηλαδή δεν ζουν από το άθλημα και όμως νοιώθουν οι πιο «δυστυχισμένοι άνθρωποι του κόσμου».
Ομως, όπως και με τα ναρκωτικά υπάρχει τρόπος εξάρτησης. Η απεξάρτηση φυσικά ξεκινάει όταν ανακαλύψει κάποιος ότι «υπάρχει ζωή και πέρα από το Τρίαθλο».
