Τεχνική Κολύμβησης : EVF
Εισαγωγή
EVF είναι τα αρχικά των λέξεων Early Vertical Forearm (που σημαίνουν Εγκαιρα Κάθετος Πήχυς). Θα μπορούσαμε να πούμε ότι το EVF είναι η κολυμβητική «εμμονή»- ή έστω μία από τις εμμονές- των προπονητών κολύμβησης την δεκαετία που διανύουμε.
Η όλη φιλοσοφία του EVF θα μπορούσε να συνοψιστεί στα παρακάτω :
- Να είναι σε συγκεκριμένη κάθετη θέση η παλάμη, ο πήχυς και ο αγκώνας μας κατά την διάρκεια του πιασίματος δηλαδή κατά την φάση της εκκίνησης της πρώτης προώθησης του σώματος του κολυμβητή μέσα στο νερό. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι ακριβώς το αντίθετο από το φαινόμενο του πεσμένου αγκώνα.
- Να ξεκινήσει γρήγορα το «πιάσιμο» και η προώθηση του αθλητή εφόσον τηρείται το παραπάνω. Επιθυμία των προπονητών που εμμένουν σε αυτή την τεχνική είναι να βρεθεί το “σύστημα” παλάμη- πήχυς- αγκώνας του κολυμβητή σε αυτή την φάση ετοιμότητας για προώθηση όσο το δυνατόν πιο γρήγορα από την στιγμή εισόδου του χεριού στο νερό.
Στόχος των προπονητών είναι να σταματήσουν τους αθλητές τους να εξασκούν νωρίς δυνάμεις πριν να έχουν το σωστό πιάσιμο. Αυτό που συμβαίνει υποσυνείδητα σε πολύ μεγάλο αριθμό αθλητών, ιδίως τριαθλητών, είναι να σπρώχνουν το νερό προς τα κάτω αμέσως μετά την είσοδο τους χεριού τους στο νερό.
Το παραπάνω δεν τους βοηθάει να προωθηθούν προς τα εμπρός αντιθέτως μέσω των στροβίλων που δημιουργούν με την κάθετη κινησή τους αυξάνουν τις αντιστάσεις που πρέπει να υπερνικηθούν.
Τρόπος εκμάθησης της τεχνικής
Για να μπορέσει κάποιος να μάθει αυτή την «τεχνική» πρέπει για ένα διάστημμα να εστιάσει αποκλειστικά στην τεχνική εξαλοίφωντας τις κακές συνήθειες του παρελθόντος.Οσο εύκολο ακούγεται τόσο δύσκολο είναι κάτι τέτοιο. Η βοήθεια ενός προπονητή είναι σχεδόν απαραίτητη.
Από την δική μας εμπειρία μόνο μέσα από το νερό ( και από συγκεκριμένη μπροστινή θέση) μπορεί κάποιος να καταλάβει με μεγάλη ακρίβεια κατά πόσο έχει μία γρήγορη κάθετη θέση στο σύστημα αγκώνας-πήχυς-παλάμη. Εάν τυχόν θέλει κάποιος να χρησιμοποιήσει κάμερα για να δει τι κάνει πρέπει να χρησιμοποιήσει υποβρύχια κάμερα. Από έξω είναι σχεδόν αδύνατο να καταλάβει εάν επιτυγχάνονται οι στόχοι της τεχνικής ή όχι.
Ενας αθλητής μπορεί να χρησιμοποιήσει κάποια από τις παρακάτω ασκήσεις ή συνδυασμό από τις παρακάτω μεθόδους :
- Να αφιερώσει αρκετό χρόνο σε ακήσεις τεχνικής απομόνωσης της χεριάς
- Να χρησιμοποιήσει βοηθήματα όπως το fulcrum
- Να χρησιμοποιήσει αναπνευστήρα ώστε να μπορεί να εστιάσει (και να παρακολουθεί) αποκλειστικά στην κίνηση των χεριών μέσα στο νερό.
- Να χρησιμοποιήσει τον κεντρικό αναπνευστήρα και να κάνεις ταυτόγχρονα ασκήσεις. Μία τέτοια άσκηση είναι να έχουμε τα χέρια σε έκταση και να κάνουμε ένα γρήγορο «πιάσιμο» και επαναφορά μέσα από το νερό αμέσως μετά το πιάσιμο.
- Να κάνει προπόνηση εκτός νερού με λάστιχα κολύμβησης.
- Να χρησιμοποιήσει πάγκους κολύμβησης μαζί μετα ειδικά εξαρτήματα που εστιάζουν στο συγκεκριμένο σημείο.
- Να χρησιμοποιήσει απλές ισομετρικές ασκήσεις εκτός νερού. Π.χ. ξεπλωμένος μπρούμητα σε ένα στρώμα και με τα χέρια σε έκταση (παλάμες ακουμπάνε στο έδαφος) κάνουμε μία έσω περιστροφή των ώμων ώστε να σηκωθούν οι αγκώνες.
Κείμενο : Γιάννης Ψαρέλης (Συντακτική ομάδα TriathlonWorld/ Triathlon Mag/ CyclingWorld & Προπονητική Ομάδα Smart sport – email :info@triathlonworld.gr)
