Κείμενο : Γιάννης Ψαρέλης, Προπονητική Ομάδα Smart Sport & Συντακτική Ομάδα Triathlon.gr & Triathlonworld.gr (email : smartsportcoach@hotmail.com)
Σε συνέχεια προηγούμενου άρθρου για την σημασία να γυμνάζουμε τα πόδια στην κολύμβηση θα εστιάσουμε στο θέμα της τεχνικής των ποδιών.
Την πρώτη φορά που είδα αθλητή να χτυπάει πόδια και να μην κινείται καθόλου -και σε μία περίπτωση να πάει προς τα πίσω- μου φάνηκε αρχικά αστείο αλλά αργότερα πολύ ενδιαφέρον στο να προσπαθήσω να εντοπίσω κάποια τεχνικά στοιχεία. Ιδίως το να κάνει κάποιος πόδια και να κινείται πίσω ήταν ιδιαίτερα ενδιαφέρον. Χρειάστηκα πολύ χρόνο για να μπορέσω να καταλάβω πως γίνεται και περισσότερο ακόμα να μπορέσω να το μιμηθώ.
Για να καταλάβει ακριβώς τι κάνει ένας κολυμβητής μέσα στο νερό απαιτείται να μπει μέσα στο νερό (ή να έχει κάμερα μέσα στο νερό) και κάτω από την επιφένεια του νερού να παρατηρήσει τον κολυμβητή. Δυστυχώς έξω από το νερό είναι αδύνατο να παρατηρήσει ορισμένα ζητήματα όσο έμπειρος και να είναι.
Για να μην αναλωνόσμαστε σε λεπτομερείς τεχνικές αναλύσεις απλά ναφέρω τα πιο βασικά λάθη της τεχνικής χτυπήματος των ποδιών κατά την δική μου άποψη :
- Ευλιγισία. H ευλυγισία στην ποδοκνημική είναι πολύ σημαντική, θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι ο παράγοντας κλειδί, για το πόσο καλός θα είναι κάποιος στο χτύπημα των ποδιών σε συνδυασμό με το μέγεθος του πέλματος – θα συμπλήρωναν πολλοί. Οι καλοί κολυμβητές και τριαθλητές έχουν την δυνατότητα να λυγίσουν τα πόδια τους ακόμα και μέχρι 80 μοίρες σε σχέση με την κάθετη θέση του πέλματος. Υπάρχουν πάρα πολλές ασκήσεις ευλυγισίας οι οποίες μπορούν να μας βοηθήσουν να βελτιώσουμε αυτό τον καθοριστικό παράγοντα. Το πρόβλημα με την ευλυγισία είναι τόσο έντονο για ορισμένους αθλητές που χρησιμοποιώντας το κομμένο πέδιλο παρατηρούμε ότι αυτό κάνει μία κάθετη κίνηση σε σχέση με την επιφάνεια του νερού. Σε ορισμένους αθητές για να καταλάβουν την σημασία του βάζω να έχουν το πέλμα κάθετο – οπότε και δεν κινούνται καθόλου προς τα εμπρός ή κινούνται πολύ σιγά- και ύστερα τους βάζω να κάνουν flex την φτέρνα οπότε αυξάνεται σημαντικά η ταχύτητά τους. Εκτός από την γωνία που μπορεί να έχει κάποιος στην φτέρνα του είναι σημαντικό να μην είναι η φτέρνα σφιγμένη. Πρέπει να σημειώσουμε ότι η ευλυγισία είναι ο βασικός λόγος που οι άντρες αντιμετωπίζουν περισσότερα προβλήματα στα πόδια – όπως και γενικότερα στο κολύμπι σε συνδυασμό με την χειρότερη πλευστότητα- σε σχέση με τις γυναίκες.
- Σπρώξιμο νερού προς εμπρός με το λύγισμα.Ενώ για να προωθηθούμε μπροστά πρέπει να σπρώξουμε νερό προς τα πίσω ορισμένοι κολυμβητές/ τριαθλητές στην κίνηση προς τα επάνω σπρώχνουν το νερό προς τα εμπρός. Ετσι στην κίνηση προς τα κάτω σπρώχνουν νερό προς τα πίσω και στην κίνηση προς τα πάνω σπρώχνουν το νερό προς τα εμπρός. Ετσι μένουν συνεχώς στο ίδιο σημείο.
- Μεγάλος εύρος κίνησης. Χτυπώντας τα πόδια κάνουν μεγάλο εύρος κίνησης οπότε αυξάνεται η μετωπιαία αντίσταση και έτσι δημιουργούν πολύ μεγάλη αντίσταση. Μικρότερες κινήσεις και μεγαλύτερη συχνότητα είναι αυτό που πρέπει να επιδιώκουμε.
- Χτύπημα ποδιών εξω από το νερό. Εδώ είναι ένα σημείο που ορισμένοι διαφωνούν θεωρώντας ότι βγαίνοντας το πόδι έξω από το νερό εισέρχεται με μεγαλύτερη επιτάχυνση.
- Λάθος θέση κεφαλιού και κορμού. Οταν δίνουμε σε ένα αθλητή να κάνει εξάσκηση στα πόδια με σανίδα συνήθως κάνει τα εξής λάθη. Εχει πολύ ψηλά το κεφάλι και γεικότερα είναι το σώμα σε μεγάλη κλίση σε σχέση με την επιφάνεια του ποδιού. Συνήθως όταν ένας αθλητής κάνει πόδια με χέρια πρόσθιο αυτό το πρόβλημα διορθώνεται και έτσι σε επόμενο στάδιο μπορεί να κάνει πόδια με σανίδα έχοντας καταννοήσει την σωστή θέση του σώματος.
- Κίνηση από το γόνατο και κάτω. Οι περισσότεροι αρχάριοι τριαθλητές έχουν την τάση να χτυπούν τα πόδια όπως όταν κλωτσούν μία μπάλα.
- Μίμηση κινήσεων εκτός νερού. Οι δρομείς και οι τριαθλητές πολλές φορές, ίσως από συνήθεια έχουν την τάση να κινούν τα πόδια τους όταν κάνουν πόδια στην κολύμβηση όπως όταν κάνουν τρέξιμο ή ποδηλασία είτε υποσυνείδητα είτε συνειδητά λόγω του ότι πιστεύουν ότι αυτό θα τυς βοηθήσει να κινηθούν γρήγορα μέσα στο νερό.
- Σφίξιμο στην σανίδα. Συνήθως μόλις πάρουν σανίδα στα χέρια βάζουν μεγάλη τάση στα χέρια και την σφίγγουν πολύ ως και να προσπαθούν να την βουλιάξουν.
Είναι χρήσιμο να αφιερώσουμε χρόνο στην βελτίωση της τεχνικής χτυπήματος των ποδιών μας καθώς αυτό θα μας βοηθήσει συνολικά και ποικιλοτρόπως στο να γίνουμε καλύτεροι κολυμβητές.
Κείμενο – Γιάννης Ψαρέλης -O Γιάννης Ψαρέλης γεννήθηκε το 1969 στην Αθήνα. Από το 1978 ασχολείται με τον αθλητισμό. Είναι αναγνωρισμένος προπονητής τριάθλου από την Ironman και Level 3 προπονητής τριάθλου από την εθνική Ομοσπονδία της Νεας Ζηλανδίας (με το καλύτερο σύστημα διαβίου εκπαίδευσης προπονητών), πιστοποιημένος δάσκαλος κολύμβησης (Teacher ID: 15843) από τον Σύνδεσμο Προπονητών Κολύμβησης της Αυστραλίας καθώς και Αργυρού Επιπέδου Διεθνής προπονητής από τον ίδιο σύνδεσμο (ASCTA International Silver :0534).
Επίσης, είναι πιστοποιημένος προπονητής κολύμβησης από τον Σύνδεσμο Προπονητών κολύμβησης των ΗΠΑ επιπέδου 4:5 (ASCA Level 4:5). Συνολικά έχει συμμετάσχει σε περισσότερους από 200 αγώνες τριάθλου και multistports και σε περισσότερους από 150 αγώνες τρεξίματος εκτός σταδίου.
Έχει διατελέσει μέλος της Ολομέλειας της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής, Διοικητικός Διευθυντής στην Διεθνή Ολυμπιακή Ακαδημία, Γενικός Γραμματέας στην Ελληνική Ομοσπονδία Τριάθλου, Διευθυντής Αθλήματος στην ΟΕΟΑ Αθήνα 2004 κ.λπ. Έχει επίσης εμπνευστεί και διατελέσει Αθλητικός Διευθυντής του Κέντρου Υψηλού Αθλητισμού (Sports Excellence).
Σπουδές: Χημεία (ΕΚΠΑ), ΜΒΑ (ΟΠΑ), Μεταπτυχιακό στην Αθλητική Διοίκηση (MSc,Lyon 1), το Μάρκετινγκ και την Επικοινωνία ( από το Οικονομικό Πανεπιστήμιο ΑθηνώνMSc). Πρόσφατα, είναι στη διαδικασία ολοκλήρωσης Μεταπτυχιακού πάνω στην Μεγιστοποίηση της Αθλητικής Απόδοσης και την Προπονητική (ΔΠΘ). Σήμερα, είναι υποψήφιος Διδάκτωρ στο ΔΠΘ με αντικείμενο την εφαρμοσμένη Φυσιολογία στα αθλήματα αντοχής.
Triathlon Coaching Swimming
Προπονηση τριάθλου
Triathlon Coach
