Η Υπαρξιακή Νοημοσύνη στην προπονητική.

Εισαγωγή

Στο πρώτο μέρος για το ρόλο του προπονητή προσπαθήσαμε να δώσουμε έναν ορισμό, εξετάσαμε το  σημαντικό παράγοντα των δεξιοτήτων διαχείρσης των πόρων (management) και δώσαμε έμφαση στο knowledge management.

Στο δεύτερο μέρος θα μιλήσουμε για την σχέση προπονητή – αθλητή και ειδικότερα για την υπαρξιακή νοημοσύνη, που αποτελεί το σημαντικότερο παράγοντα που ένας σοβαρός σύλλογος επιλέγει προπονητή και ο παράγοντας με τον οποίο θα έπρεπε να επιλέγει ο κάθε γονιός προπονητή για το παιδί του.

 

Η θεωρία του Gardner

Το 1983 ο Αμερικάνος ψυχολόγος Howard Gardner (γεννημένος στο Σκράντον της Πενσυλβανίας στις 11 Ιουλίου 1943 από γονείς πρόσφυγες που έφθασαν στις ΗΠΑ από τη ναζιστική Γερμανία) στο βιβλίο του “ Frames of mind” πρότεινε τον διαχωρισμό της νοημοσύνης σε  επτά ξεχωριστά είδη: τη Γλωσσική, τη Λογική/Μαθηματική, τη Σωματική/Κιναισθητική, την Οπτική/Χωρική, τη Μουσική, τη Διαπροσωπική και την Ενδοπροσωπική.

Ο Αμερικάνος ψυχολόγος  δεν απέκλεισε ποτέ την πιθανότητα ύπαρξης κι άλλων ειδών νοημοσύνης. Ολη η θεωρία του βασίζεται στην πεποίθηση ότι είναι «αδύνατον να υπάρξει μια και μοναδική, αναντίρρητη και παγκόσμια αποδεκτή λίστα των ανθρωπίνων ειδών νοημοσύνης.».

Σε συνέχεια του παραπάνω λίγο αργότερα ο ίδιος πρότεινε  τρία ακόμα υποψήφια είδη νοημοσύνης: τη Νατουραλιστική, την Πνευματική και την Υπαρξιακή.

Ετσι προέκυψε ο όρος της υπαρξιακής νοημοσύνης

Για να ορίσουμε με απλά λόγια τί  είναι η υπαρξιακή νοημοσύνη θα μπορούσαμε να πούμε ότι  είναι  «η ικανότητα αντιμετώπισης και βαθύτερης ανάλυσης των βασικών ερωτημάτων της ύπαρξης του ανθρώπου σε ένα φιλοσοφικό πλαίσιο στο οποίο υπάρχει συνεχής αναζήτηση εύρεσης νοήματος για κάθε ανθρώπινη ενέργεια».

 

Η υπαρξιακή νοημοσύνη ως κριτήριο επιλογής προσωπικού

Η υπαρξιακή νοημοσύνη είναι πλέον σημαντικό ίσως και το κυριότερο κριτήριο επιλογής ανθρώπων σε έναν οργανισμό  (όπου υπάρχουν σύγχρονα τμήματα επιλογής προσωπικού στις προηγμένες  χώρες του δυτικού κόσμου) καθώς θεωρείται ότι αυτή θα καθορίσει την στάση του ανθρώπου σε οποιαδήποτε κατάσταση/ περίσταση και κατά συνέπεια θα καθορίσει την πορεία του σε αυτό τον οργανισμό. Κάθε του απόφαση θα καθορίζεται από την υπαρξιακή του νοημοσύνη.

Κάθε σοβαρός οργανισμός στο Δυτικό κόσμο  έχει αξίες και όραμα (πολλές φορές είναι το όραμα και οι αξίες του ιδρυτή ή ιδιοκτήτη) και για να συμπορευτεί για μεγάλο διάστημα κάποιος με αυτόν είναι αναγκαίο να μπορέσει να έχει κοινές αξίες.

Ομως το ίδιο κριτήριο καθορίζει πολλές – ή σχεδόν τις περισσότερες- και τις προσωπικές μας και προσωπικές μας επιλογές.

 

Η υπαρξιακή νοημοσύνη στον αθλητισμό

Εάν ο προπονητής θα δώσει έμφαση στην μακροπρόθεσμη ανάπτυξη του αθλητή ή στα βραχυπρόθεσμα αποτελέσματα, εάν προτάσσει την υγεία του αθλητή ή τις επιτυχίες, εάν θα ενδιαφερθεί για την ανάπτυξη του ως ανθρώπου, εάν θα είναι σοβαρός επαγγελματίας, εάν θα εξελίσσεται συνεχώς …και πάνω από όλα η παιδαγωγική διάσταση της προπονητικής του είναι θέματα που μπορούν εύκολα να προσδιοριστούν ύστερα από την αποτύπωση της υπαρξιακής νοημοσύνης του.

Ετσι γίνεται κατανοητό γιατί ένας προπονητής έχει καλά αποτελέσματα με έναν σύλλογο ή γιατί ένας αθλητής ταλαιπωρείται στην εύρεση άλλου προπονητή ύστερα από την λήξη συνεργασίας με κάποιο άλλο προπονητή.

Αυτό είναι και ο βασικότερος παράγοντας καθορισμού της διάρκειας μίας προπονητικής συνεργασίας μεταξύ προπονητή και συλλόγου ή προπονητή –αθλητή.

Ετσι θεωρούμε ότι οποιοσδήποτε γονιός ενδιαφέρεται για το παιδί του οφείλει να γνωρίσει τον προπονητή και να συζητήσει μαζί του για να προσδιορίσει την «υπαρξιακή νοημοσύνη του».

Δυστυχώς στην Ελλάδα πέρα από τον ακαδημαικό χώρο,  η υπαρξιακή νοημοσύνη χρησιμοποιείται από λίγα τμήματα HR εταιρειών και είναι σχεδόν απούσα ως κριτήριο επιλογής προπονητών.

Κείμενο : Γιάννης Ψαρέλης, Συντακτική Ομάδα TriathlonWorld, TriathlonMag & CyclingWorld – Προπονητική Ομάδα Smart Sport (info@triathlonworld.gr)

 

Σχόλιο Αναγνώστη

ΣΚ – Εξαιρετική συνοπτική παράθεση της έρευνας φίλε Γιάννη,Δυστυχώς, ζώνταςμέσα στον παρηκμασμένο μας πολιτισμό και ιδιαίτερα σε μια χώρα που έχουμε αισθητήριο εκπαιδευμένο μόνο για γρήγορα,επιφανειακά και πολλές φορές ανούσια αποτελέσματα,με πικρία διαπιστώνω πως το κριτήριο της ”υπαρξιακής νοημοσύνης”απουσιάζει παντελώς όχι μόνο απο την πλειονότητα των προπονητών,αλλα και ως κριτήριο αποδοχής απο αθλητές και γονείς.Προτεραιότητες όπως η βίωση της χαράς στον παρόντα χρόνο της προπονητικής διαδικασίας και όχι η αναβολή της σε ένα επιτυχημένο μέλλον,η παιδαγωγική προσέγγιση εξισορρόπησης σώματος-νου-πνεύματος μέσα απο μια κινητική δραστηριότητα,η εμβάθυνση στα ανώτερα πεδία της άθλησης και όχι η μεγιστοποίηση της απόδοσης,όπως επίσης και το ευ αγωνίζεσθαι δυστυχώς αποτελούν ”ψιλά γράματα΄΄για την πραγματικότητα που βιώνουμε και της οποίας είμαστε μέρος.Προσωπικά ως καθηγητής φυσικής αγωγής και εκπαιδευτής πολεμικών τεχνών,έχοντας προτιμήσει πολλές φορές να έχω μαζί μου έναν καλό αθλητή και επιστήμονα παρά ένανπρωταθλητή που θα παρατούσε τις σπουδές του,έχοντας προτιμήσει την αποχή ή επιλεκτική αγωνιστική δραστηριότητα μόνο με όσους αθλητές εμπιστεύομαι πως δεν θα πιαστούν στη μέγγενη της φαρμακοδιέγερσης ή που είμαι σίγουρος πως θα ανταπεξέρθουν με ασφάλεια απέναντι σε έναν αντίπαλο που κάνει χρήση φαρμάκων(φαινόμενο ιδιαίτερα οξύ στον-ανεξέλεγκτο-χώρο μας),δυσυχώς έχω εξίσου αντιμετωπίσει τον χλευασμό αλλά και τις δυσβάσταχτες-πολλές φορές-επαγγελματικές συνέπειες(δουλεύω με 30 αθλητές αντι ίσως με πολλαπλάσιους-πρόκειται βέβαια για 30 αδαμάντινους ανθρώπους-).
Όλα αυτά τ’ αράδιασα κυρίως για να μοιραστώ μαζί σας την πεποίθηση μου πως-τουλάχιστον εμείς ως ελληνικός πολιτισμός- πρέπει να κάνουμε κάποια απαραίτητα άλματα συνειδητότητας ώστε να αλλάξουμε το αξιακό μας σύστημα ΚΑΙ στον αθλητισμό.Ας μη εμμένουμε στην ”αερογέφυρα” 2.500 ετών που μας ενώνει με τη μήτρα του αθλητικού ιδεώδους.Ας κομίσουμε,επιτέλους,στην παρούσα παγκόσμια αθλητική βιομηχανία αληθινές αξίες που σε καθιστούν πρωτοπόρο και όχι αντιγραφές-πολλές φορές κακές-ενός καταρρέοντος παραδείγματος,γενόμενοι αυτό που λα’ι’κά λέμε΄΄της καρπαζιάς”.Σιγουρα θέλει πολλά κότσια και πολλή δουλειά,κυρίως εσωτερική.
Ευχαριστώ για την υπομονή και συγχαρητήρια για την πολύ καλή δουλειά,συνεχίστε να μας κρατάτε ενήμερους!!

About triathlonworld

Ο κ. Γιάννης Ψαρέλης είναι από τα ιστορικά στελέχη του Τριάθλου στη χώρα μας έχοντας παρακολουθήσει και συμμετέχει έντονά στη διοικητική ανάπτυξη του αθλήματος. Χρόνια μέλος των εθνικών ομάδων ,εκπρόσωπος των αθλητών στην τεχνική επιτροπή του αθλήματος, υπεύθυνος χάραξης των διαδρομών αγώνων της Ομοσπονδίας μεταξύ των οποίων και της Ολυμπιακής διαδρομής του 2004 στη Βουλιαγμένη,έχει διατελέσει γενικός γραμματέας της Ομοσπονδίας Τριάθλου και εκπρόσωπος αυτής στην Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή. Έχει πληθώρα προπονητικών πιστοποιήσεων στα αθλήματα αντοχής από εθνικές ομοσπονδίες και συνδέσμους προπονητών. Έχει παρακολουθήσει πλήθος εκπαιδευτικών σεμιναρίων της Διεθνούς Ομοσπονδίας Τριάθλου τόσο για Διοργανωτές Αγώνων όσο και κριτές. Επίσης έχει παρακολουθήσει πολυήμερα σεμινάρια για διοργανωτές αγώνων στη Λοζάνη κάτω από την εποπτεία της ΔΟΕ. Έχει σπουδάσει Χημεία στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έχει τους εξής πανεπιστημιακούς μεταπτυχιακούς τίτλους : Αθλητική Διοίκηση (Παν.Lyon1-Masters in Sport Organisations Management – πρόγραμμα αναγνωρισμένο από την Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή), Αθλητική Διοίκηση (Παν. Leicester), Διοίκηση Επιχειρήσεων (Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών- Executive MBA), Μάρκετινγκ & Επικοινωνία (Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών -MSc in Marketing and communication with New Technologies). Προπονητής Τριάθλου Προπονητής Τριάθλου Ο κ.Γιάννης Ψαρέλης έχει διατελέσει Διοικητικός Υπεύθυνος καθώς και Υπεύθυνος Στρατηγικής & Ανάπτυξης στο Sports Excellence (πρόγραμμα που πραγματοποιείται υπό την επιστημονική επίβλεψη της Α’ Ορθοπαιδικής Κλινικής του ΕΚΠΑ, όντας εγκεκριμένο κέντρο από τον Διεθνή Σύνδεσμο Κέντρων Υψηλού Αθλητισμού) έχοντας την επιστημονική επίβλεψη μέχρι και 1800 επίλεκτων αθλητών και αθλητριών προεθνικών και εθνικών ομάδων έως 18 ετών καθώς και των μελών της Προ-Ολυμπαικής προετοιμασίας για τους ΟΑ του Τόκυο (με μνημόνιο συνεργασίας με την ΕΟΕ). Σε επίπεδο ακαδημαϊκό/ ερευνητικό με σημείο αναφοράς μεταπτυχιακές και διδακτορικές σπουδές ασχολείται κυρίως με την επίδραση των προϊόντων νεοπρενίου/ wetsuit στην κολύμβηση τριαθλητών καθώς και με την μεγιστοποίηση της απόδοσης των αθλητών στο mixed relay του Τριάθλου. Από το 1990 συμμετέχει ως εισηγητής σε πλήθος εκπαιδευτικά προγράμματα επιμόρφωσης προπονητών, καθηγητών Φυσικής Αγωγής, γονέων αλλά και αθλητών είτε αναπτύσσοντας τεχνικά θέματα που αφορούν το Τρίαθλο είτε θέματα που αφορούν την ηθική στον αθλητισμό και το αντι-ντόπινγκ. Αρθογραφεί σε πλήθος αθλητικών ιστοσελίδων και περιοδικών σε θέματα που αφορούν την προπονητική, τους κανονισμούς του Τριάθλου ή θέματα ηθικής/ κοινωνιολογίας του αθλητισμού. Ο ίδιος σε συνεργασία με αθλητικούς φορείς (Ομοσπονδίας, Σωματείων και Αθλητικών Οργανισμών των Δήμων) από το 1990 έως σήμερα έχει σχεδιάσει και διοργανώσει έχοντας την επίβλεψη πάνω από 50 αγώνων σε όλη την Ελλάδα (Αθήνα, Χανιά, Ρέθυμνο, Τρίπολη, Θεσσαλονίκη, Σέρρες, Πιερία κ.λπ.)