Ελληνικός Αθλητισμός : Η λογική της «χειροβομβίδας»

Ελληνικός Αθλητισμός : Η λογική της «χειροβομβίδας»

Κείμενο : Γιάννης Ψαρέλης, BSc, MSc, MBΑ- Ιδρυτής Triathlon Lab Athens & Εκδότης Triathlon Mag

O Ελληνικός αθλητισμός διανύει μία πολύ δύσκολη περίοδο προσπαθώντας να επιβιώσει σε πρωτόγνωρες συνθήκες. Όμως δε είναι μόνο τα συνεχόμενα on/off στα πρωταθλήματα και στις εγκαταστάσεις και τα περιοριστικά μέτρα που αλλάζουν τις συνθήκες καθημερινότητας αθλητών και πρoπονητών.

Έχουμε παράλληλα μία συνεχόμενη παρατεταμένη εκλογική περίοδο στις ομοσπονδίες,  δυστυχώς ενίσχυση της κομματικοποίησης στα αθλητικά δρώμενα, μη ύπαρξη και δημοσιοποίηση οράματος και ξεκάθαρου στρατηγικού σχεδιασμού τόσο για τον μαζικό αθλητισμό και τον υψηλό αθλητισμό (ζητούμε συγνώμη εάν υπάρχει και δεν το έχουμε δει),

Όλα αυτά έρχονται να προστεθούν στα ήδη χρόνια προβλήματα και τις παθογένειες του Ελληνικού αθλητισμού. Ναι ο Ελληνικός Αθλητισμός είναι σε κρεββάτι ΜΕΘ και κάποιοι πάνω από τον «άγγλο ασθενή» καυχώνται ότι κάνουν επανάσταση. Ο ασθενής πρέπει να σωθεί εδώ και τώρα αλλιώς δεν θα υπάρχει μέλλον.

H νέα αθλητική ηγεσία προσπάθησε να φέρει αλλαγές στον ελληνικό αθλητισμό αλλά χρεώνεται από την αθλητική οικογένεια πολλά λάθη.

Αντί να ακολουθήσει τις βασικές αρχές του change management οι επικριτές της λένε ότι ακολούθησε την τακτική της χειροβομβίδας. Της χρεώνουν ότι ήρθε και αντί να έχει υπομονή και να αντιμετωπίσει με σεβασμό το αθλητικό οικοδόμημα συγκρούστηκε με όλους και με όλα και προσπάθησε  να γκρεμίσει όλα και όλους.

Τα ερωτήματα είναι τα εξής :

Η στρατηγική της είναι συνεπής με την φιλελεύθερη στρατηγική της Νέας Δημοκρατίας ή ακολούθησε μία έντονα κρατικοκεντρική;

Τι σημαίνει φιλελεύθερη πολιτική και ποια ήταν η χρόνια θέση των στελεχών της Νέας Δημοκρατίας στον αθλητισμό επί χρόνια απέναντι στην πολιτική του ΠΑΣΟΚ και Σύριζα; Ότι είχαν ένα κρατικοκεντρικό μοντέλο με  έντονη παρέμβαση σε Ομοσπονδίες και Ολυμπιακή Επιτροπή. Προς έκπληξη όλων και κυρίως των Στελεχών της Νέας Δημοκρατίας τo ίδιο φαίνεται ότι κάνει και η ίδια η αθλητική ηγεσία όπως την καταγγέλλουν οι Ομοσπονδίες και η Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή. Μία αθλητική διοίκηση που δεν προέρχεται από την βάση του κόμματος (τομέας αθλητισμού) αλλά είναι συνονθύλευμα πολλών στελεχών διαφορετικών παρατάξεων και ιδεολογιών. Γίνεται να έχεις αθλητική ηγεσία εάν δεν έχει συνέπεια στην ιδεολογία της;

Eίναι η πολιτική του Υπουργείου πραγματικά φιλελεύθερη; H απάντηση είναι πως όχι ; H φιλελεύθερη θεώρηση είναι ότι ο αθλητισμός (σύμφωνα και με την ευρωπαϊκή ένωση) είναι μεταξύ άλλων ίσως και πρωτίστως οικονομική δραστηριότητα. Δηλαδή το μοντέλο των αθλητικών σωματείων ως μοναδικός πυλώνας ανάπτυξης θεωρείται ξεπερασμένο και πλέον πάμε σε πιο φιλελεύθερες μορφές. Π.χ. Για να αναβαθμίσω την ποδηλασία ή το τρίαθλο μπορεί να χρειαστεί να φτιάξω μία ημιεπαγγελματική λίγκα (π.χ. international swimming league ή Super League Triathlon ή Xterra ή WTC- Ironman) ή ομάδα με αθλητές Έλληνες και ξένους από διάφορα σωματεία. Προφανώς και δεν μπορούν να γίνουν Ανώνυμες Εταιρείες σε όλα τα αθλήματα αλλά το μονοδιάστατο μοντέλο ανάπτυξης μέσω αθλητικών σωματείων έχει τελειώσει. Φτιάχνονται εταιρείες που φέρνουν έσοδα στο ταμείο πέρα από τεχνάσματα και φέρνουν πολλές θέσεις εργασίας πέρα από την ανάπτυξη του ελληνικού αθλητισμού και την βελτίωση των επιδόσεων λόγω ευελιξίας και καινοτομίας Π.χ. Στις Δυτικές Χώρες ένας προπονητής ξεκινάει τη δική του εταιρεία και φτιάχνει μία ομάδα. Ενας προπονητής που ειδικεύεται σε κάτι (στα σπριντ στην κολύμβηση,  στο Ironman στο τρίαθλο, ….) μπορεί να έχει αθλητές από διάφορες χώρες και πληρώνεται από αθλητές, αποδίδοντας φόρους στο κράτος, ενισχύοντας των αθλητικό τουρισμό, βοηθώντας να είναι αυτοχρηματοδοτούμενες οι εγκαταστάσεις κ.λπ..  Σε όλα τα αθλήματα δημιουργούνται άτυπες εθνικού ή διεθνούς επιπέδου ομάδες και φτιάχνονται λίγκες . Αυτό είναι ο φιλελευθερισμός. Καμία σχέση με την κρατικοκεντρική- σοσιαλιστική κατεύθυνση της αθλητικής ηγεσίας.

Υπάρχει Στρατηγικός σχεδιασμός;

Οι γνώστες του ελληνικού αθλητισμού αναρωτιόνται εάν τελικά υπάρχει σχέδιο πίσω από όλα αυτά και εάν γιατί δεν αναρτάται; Υπάρχει όραμα και εάν ναι γιατί δεν μπορεί να εμπνεύσει και να πείσει την ελληνική αθλητική οικογένεια;

Άλλο βγαίνω και εξαγγέλλω ενέργειες και άλλο δημοσιοποιώ Πλήρη Στρατηγικό Σχεδιασμό για τον Υψηλό και Μαζικό Αθλητισμό.

Υπάρχει θέμα συνταγματικότητας σε όλα αυτά;

Μας ρωτάνε και δικαιολογημένα: Πως θα απαγορεύεται σε ένα σωματείο που δεν είναι μέλος στη λίστα της ΓΓΑ να έχει πρόσβαση σε αθλητικές εγκαταστάσεις; Από πότε τα Εθνικά και τα δημοτικά αθλητικά κέντρα είναι προσβάσιμα υπό όρους; Εάν κάποιος φτιάξει ένα αστικό  σωματείο πολιτιστική εταιρεία, μία εμπορική εταιρεία, ένας πολίτης δεν θα μπορεί να μπαίνει; Πως αυτές οι πρακτικές συνάδουν με το σύνταγμα πόσο μάλλον με τις πρακτικές και τις αρχές του φιλελευθερισμού; Θέλουμε εθνικές εγκαταστάσεις αυτοχρηματοδοτούμενες ή να πληρώνει ο κάθε έλληνας πολίτης για να συντηρούνται άδειες αθλητικές εγκαταστάσεις;

Υπήρχε προσαρμογή στα δεδομένα της πανδημίας και ποια ήταν η ηγετική θέση της Υφυπουργείου για να προστατέψει αθλητές, προπονητές, αθλούμενους, σωματεία κ.λπ.

Μιλήσαμε με πολλούς ανθρώπους του αθλητισμού και αυτό που όλοι διερωτώνται είναι το εξής; Αφού ξέσπασε όλο αυτό με την πανδημία με τις οποίες συνέπειες για τον αθλητισμό γιατί δεν κατανόησαν ότι έπρεπε τα σχέδια τους να προσαρμοστούν με γνώμονα να παραμείνει όρθιος ο ελληνικός αθλητισμός; Γιατί επιμείναν σε τακτικές που αποδεδειγμένα κάνουν κακό στον ελληνικό αθλητισμό στην παρούσα φάση.

Επίλογος -Συμπέρασμα

Η πολιτική του Υφυπουργείου αθλητισμού πέρα από τις σωστές ενέργειες (ανανέωση στα διοικητική συμβούλια, καταπολέμηση των παρενοχλήσεων) ακολουθεί μία κρατικοκεντρική στρατηγική που δεν εκφράζει σε τίποτα τις βασικές αρχές φιλελευθερισμού όπως αυτές αποτυπώνονται στις πρακτικές των κρατών που έχει επικρατήσει ο φιλελευθερισμός.

Όχι το να μπεις σε ένα χώρο για το οποίο δεν έχεις βαθιά γνώση (και αυτό φαίνεται), που δεν το έχεις ζήσει για χρόνια άρα για να το πονέσεις, δεν έχεις θητεύσει και έχεις ηγετικό ρόλο σε σωματείο, ομοσπονδία, ολυμπιακή επιτροπή, δεν ξέρεις τις αρχές του φιλευθερισμού και πως εφαρμόζεται στον αθλητισμό…να μπεις και να πετάξεις χειροβομβίδα και να τα γκρεμίσεις όλα δεν έχει καμία σχέση με επανάσταση, change management,…

Τι πρέπει να κάνει μία εμπνευσμένη αθλητική ηγεσία;

• Ταπεινότητα και ηγεσία πέμπτου βαθμού

• Όραμα και μέσω αυτού να εμπνεύσει τον αθλητικό κόσμο.

• Γραπτός αποτυπωμένος στρατηγικές σχεδιασμός σύμφωνα με τη συνολική  ιδεολογική τοποθέτηση της κυβέρνησης

• Συμμαχίες και αξιοποίηση όλων…δεν περισσεύει κανένας στον ελληνικό αθλητισμό.