H Amanda γεννήθηκε στο Enid της Οκλαχόμα. Μεγάλωσε σε μία οικογένεια κολυμβητών και συμμετείχε στο πρώτο της αγώνα κολύμβησης όταν ήταν μόλις 3 ετών. Από τότε ασχολήθηκε με διάφορα αθλήματα, μεταξύ των οποίων και το τρίαθλο, οπότε και συμμετείχε σε αγώνες Iron Kids. Ομως το κολύμπι εξακολουθήσε να ήταν στο κέντρο του ενδιαφέροντός της. Ηδη από την ηλικία των 14 ετών σημείωνε επιδόσεις εθνικού επιπέδου στα 100 και 200 μέτρα προσθίας κολύμβησης καθώς και στα 200 και 400 μέτρα μεικτής κολύμβησης.
Αφού αποφοίτησε από το Λύκειο του Enid έχοντας τον τίτλο της κολυμβήτριας της χρονιάς έλαβε υποτροφία από το Χριστιανικό Πανεπιστήμιο του Τέξας (Texas Christian University). Παράλληλα με τις σπουδές της ασχολήθηκε σε επίπεδο πρωταθλητισμού με την κολύμβηση καθόλη την διάρκεια των προπτυχιακών σπουδών της οι οποίες της απέφεραν πτυχίο στην Βιολογία και την Χημεία. Η Amanda συνέχισε τις σπουδές της φοιτώντας στην Ιατρική Σχολή της Οκλαχόμα. Ενα χρόνο μετά την αποφοίτησή της η Amanda συμμετείχε στο πρώτο της Τρίαθλο ως ενήλικας. Κερδίζοντας το Bixby Triathlon κέρδισε το δικαίωμα να συμμετέχει στο Πανεθνικό πρωτάθλημα τριάθλου των ΗΠΑ. Στο πανεθνικό πρωτάθλημα των ΗΠΑ κέρδισε τη ηλικιακή της κατηγορία, εκπλήσσοντας τους παντες καθώς ήταν παντελώς άγνωστη στον κόσμο τριάθλου της χώρας της.
Το 2002 εκπροσώπησε την χώρα της στο παγκόσμιο πρωτάθλημα που διεξήχθηκε στο Cancun του Μεξικό όπου κέρδισε και πάλι την ηλικιακή της κατηγορία. Ετσι όπως ήταν φυσικό αποφάσισε να αγωνιστεί σε επαγγελματικούς αγώνες. Από το 2003 ξεκίνησε να αγωνίζεται στους αγώνες του Παγκοσμίου Κυπέλλου της ITU, όπου οι επιδόσεις ήταν τέτοιες που της έδωσαν το δικαίωμα να συμμετέχει στα Trials των ΗΠΑ για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 και 2008. Μετά τα Trials του 2008 αγωνίστηκε στον πρώτο αγώνα 70.3 και εκεί κατανόησε την μεγάλη της αγάπη για τους αγώνες αντοχής.
Τα αποτελέσματά της ήταν συνεχώς και πιο εντυπωσιακά. Αρχικά κατάφερε να έχει πολλά πλασαρίσματα στην πρώτη πεντάδα και το 2010 κέρδισε το πρώτο της 70.3 στο Cancun του Μεξικό και στην ίδια χρονιά τερμάτισε 4η στο παγκόσμιο πρώτάθλημα 70.3. Μέσα στην ίδια χρονιά συμμετείχε και στο πρώτο Ironman της ζωής της όπου και τερμάτισε 3η στην γενική κατάταξη.
Συνέντευξη : Γιάννης Ψαρέλης
Ερωτήσεις
TriathlonWorld : Την δεκαετία του 1990 η Ευρωπαική Ομοσπονδία Τριάθλου εισήγαγε την μεσαία απόσταση (2,5 χλμ κολύμβησης – 90 χλμ. ποδηλασίας και 21,1 χλμ τρεξίματος) χωρίς ιδιαίτερα μεγάλη επιτυχία. Αυτό μπορεί να οφείλεται στην ένταξη του Τριάθλου στο πρόγραμμα των Ολυμπιακών Αγώνων κάτι που κατά κάποιο τρόπο υποχρέωσε τις περισσότερες ευρωπαϊκές ομοσπονδίες να εστιάσουν στο Ολυμπιακό όνειρο. Τα τελευταία χρόνια με την εισαγωγή των αγώνων 70.3 από την WTC (World Triathlon Cooperation) έχουμε την εντύπωση ότι οι αγώνες μεσαίας απόστασης έχουν συμβάλει τα μέγιστα στην ανάπτυξη του αθλήματός μας. Συμφωνείς με αυτό το επιχείρημα?
Amanda Stevens: Ο αριθμός των συμμετεχόντων σε αγώνες Τριάθλου έχει αυξηθεί πάρα πολύ τα τελευταία χρόνια και είμαι πολύ τυχερή που είμαι μέρος αυτής της θεαματικής αύξησης. Για εμένα το όνειρό μου ήταν πάντοτε να εκπροσωπήσω τις ΗΠΑ σε Ολυμπιακούς Αγώνες. Θεωρώ ότι όταν αποφάσισα να ασχοληθώ με το Τρίαθλο αφήνοντας την κολύμβηση μέτρησε πάρα πολύ το γεγονός ότι το Τρίαθλο ήταν Ολυμπιακό Τρίαθλο. Με αυτό τον τρόπο θα μπορούσα να εξασκώ και τα τρία αθλήματα και ταυτόχρονα να κυνηγάω το Ολυμπιακό μου όνειρο. Από την πρώτη εμφάνισή του στους Ολυμπιακούς Αγώνες μέχρι και σήμερα το Τρίαθλο έχει αποκτήσει σημαντικά μεγαλύτερη αναγνωρισιμότητα. Ομως οι περισσότεροι ερασιτέχνες αθλητές (age groupers) δείχνουν να σχετίζονται περισσότερο με αγώνες χωρίς drafting και αγώνες Ironman από ότι με τους αγώνες της ITU. Νομίζω ότι η WTC έχει κάνει εξαιρετική δουλειά αναπτύσσοντας και προωθώντας το άθλημα με τους αγώνες 70.3. Με δεδομένη δεσπόζουσα θέση του brand Ironman στον κόσμο του Τριάθλου ήταν λογικό οι αγώνες 70.3 να γίνουν πολύ δημοφιλείς και όλο και περισσότεροι αγώνες 70.3 να καθιερώνονται.
TriathlonWorld: Ποιά είναι κατάσταση στις ΗΠΑ και στην Βόρεια Αμερική γενικότερα αναφορικά με την ανάπτυξη του Τριάθλου. Εξακολουθεί να αναπτύσσεται γρήγορα; Το Τρίαθλο στις ΗΠΑ είναι ένα άθλημα με εθνική ανάπτυξη ή αναπτύσσεται κυρίως σε κάποιες πολιτείες π.χ. στην Φλόριντα και την Καλιφόρνια;
Amanda Stevens: Το Τρίαθλο αναπτύσσεται με τρελούς ρυθμούς στις ΗΠΑ. Είναι ο νέος «μαραθώνιος». Δεν είμαι μόνο ότι όλο και περισσότεροι άνθρωποι συμμετέχουν σε αγώνες Τριάθλου αλλά και το γεγονός ότι το άθλημα προβάλλεται σε όλα τα ΜΜΕ πλέον. Παρότι υπάρχει εθνική ανάπτυξη του αθλήματος είναι λογικό σε ορισμένες πολιτείες με ήπιο χειμώνα να υπάρχει μεγαλύτερη ανάπτυξη.
TriathlonWorld: Συμμετέχεις αποκλειστικά σε αγώνες 70.3; Πιστεύεις ότι θα υπάρχουν επαγγελματίες αθλητές που θα εξιδεικεύονται στην απόσταση 70.3 ή πάντοτε για αυτούς θα είναι αγώνες προετοιμασίας (αγώνες B) για τους αγώνες Ironman;
Amanda Stevens: Το επίπεδο συνεχώς ανεβαίνει και γίνεται όλο και πιο ανταγωνιστικό σε όλους τους αγώνες όλων των μορφών και αποστάσεων. Ετσι είναι λογικό οι αθλητές να εξιδεικεύονται. Κάποιοι αθλητές συμμετέχουν σε αγώνες με Drafting (βλ.αγώνες της ITU) ενώ κάποιοι άλλοι αθλητές σε αγώνες δίχως drafting. Στον κόσμο των αγώνων δίχως drafting υπάρχουν τρεις αποστάσεις : κλασσική, μεσαία και ironman. Παρότι υπάρχουν κάποιοι αθλητές που συμμετέχουν σε διάφορες αποστάσεις υπάρχει πλέον εξιδείκευση. Μέχρι και φέτος συμμετείχα σε αγώνες 70.3. Ομως καθώς σημείωσα επιτυχίες σε αυτή την απόσταση και με δεδομένη ότι πλέον έχω μεγαλύτερη προπονητική βάση αντοχής αποφάσισα να δοκιμάσουμε στην απόσταση Ironman.
TriathlonWorld: Ποιο είναι το μυστικό επιτυχίας για τους αγώνες 70.3;
Amanda Stevens: To μυστικό επιτυχίας στους αγώνες 70.3 όπως και σε οτιδήποτε στην ζωή είναι να υπάρχει ξεκάθαρος στόχος καθώς και ένα πλάνο που θα σε οδηγήσει εκεί. Ειδικότερα για τους αγώνες 70.3 είναι σημαντικό να υπάρχει μία βάση αντοχής καθώς και εμπειρία από αγώνες μικρότερης απόστασης. Με αγώνες μεγαλύτερης της Ολυμπιακής η διατροφή γίνεται όλο και πιο σημαντική. Οι αθλητές τους οποίους προπονώ έχουν μία πλήρη απασχόληση, οικογένεια…αυτό που προσπαθώ να τους περάσω είναι ότι πρέπει να πρωτάσσουν την οικογένειά τους και να προσπαθούν να εντάξουν όσο το δυνατόν περισσότερη προπόνηση τους επιτρέπουν οι επαγγελματικές τους υποχρεώσεις.
TriathlonWorld: Ζητώντας εκ των προτέρων συγνώμη θα θέλαμε να σε ρωτήσουμε πως καταφέρνεις να κερδίζεις τα προς το ζειν. Εξαρτάσαι από τα χρηματικά έπαθλα των αγώνων ή εισπράτεις επίσης χρήματα και από χορηγούς; Πόσο στρες προκαλεί σε ένα επαγγελματία αθλητή το γεγονός ότι πρέπει να έχει συγκεκριμένη απόδοση;
Amanda Stevens: Είμαι πολύ τυχερή καθώς μπορώ να κάνω σε καθημερινή βάση αυτό που κάνω: πληρώνομαι για να κολυμπάω, να κάνω ποδήλατο, να τρέχω και να ταξιδεύω σε όλο τον κόσμο συμμετέχοντας σε αγώνες. Κερδίζω χρήματα από ένα συνδυασμό πραγμάτων: χορηγούς, χρηματικά έπαθλα και συμφωνίες με τους διοργανωτές για να λάβω μέρος σε κάποιους αγώνες.
Οι καταπληκτικοί μου χορηγοί είναι οι μεγαλύτεροι υποστηρικτές μου καθώς μου παρέχουν τελευταίας τεχνολογίας αθλητικό εξοπλισμό. Επίσης κάποιοι από τους χορηγούς μου δίνουν σε μηνιαία βάση χρήματα (μισθό) καθώς και έξτρα χρήματα για την συμμετοχή μου σε ΜΜΕ ή δημόσιες εμφανίσεις. Οι χορηγοί που έχω αυτή την στιγμή είναι οι εξής εταιρείες : TYR, Blue Competition Cycles, Powerbar, Ranch Foods Direct και το Oklahoma Spine Hospital. Σύντομα θα ανακοινωθούν επίσημα οι συνεργασίες μου με κάποιους ακόμα χορηγούς.
Με ρωτήσατε εάν μου δημιουργεί άγχος/ στρες και γενικότερα εάν δημιουργεί άγχος στους επαγγελματίες αθλητές το γεγονός ότι το εισόδημά τους εξαρτάται από το πόσο καλά θα πάνε στους αγώνες. Σίγουρα δημιουργεί άγχος αλλά είσαι υποχρεωμένος να παραμερίσεις το άγχος και να αγωνιστείς δίχως αυτό. Εάν συμμετέχεις σε έναν αγώνα έχοντας κατά νου ότι πρέπει να κερδίσεις τότε αυτό θα λειτουργήσει με αρνητικό τρόπο στην απόδοσή σου. Οταν είσαι στην γραμμή εκκίνησης πρέπει να εστιάζεις στο πως θα μπορέσεις να δώσεις το 110% των δυνάμεών σου.
Εάν έχεις κάνει την καλύτερη δυνατή προετοιμασία και μπορέσεις να δώσεις ότι καλύτερο έχεις τότε είσαι επιτυχημένος άσχετα με το ποσό της επιταγής την οποία θα λάβεις. Οπως είπα και προηγουμένως είμαι πολύ τυχερή που μπορώ να κάνω αυτό που μου αρέσει και να ζω από αυτό. Πιστεύω ότι όταν είσαι παθιασμένος με αυτό που ασχολείσαι τότε θα βρεις τρόπο να το κάνεις αποδοτικό για εσένα.
TriathlonWorld: Είναι πιο εύκολο να βρεις VIK χορηγούς (χορηγοί που δίνουν υλικό) αντί χορηγούς που δίνουν χρήματα; Εχεις κάποιον μάνατζερ ή πλησιάζεις η ίδια τους χορηγούς;
Amanda Stevens: Ανάλογα σε ποιο στάδιο της τριαθλητικής σου καριέρας και της ζωής σου γενικότερα βρίσκεσαι θα καθορίσει τι είδους χορηγούς θα έχεις. Πιστεύω στην εδραίωση συνεργασιών με τις εταιρείες στις οποίες εργάζομαι. Μεγαλώνοντας και δουλεύοντας μαζί μπορούμε να δημιουργήσουμε πολλές συνέργειες. Τα αποτελέσματα των αγώνων είναι σημαντικά όμως οφείλεις να είσαι διαθέσιμος να προσφέρεις σε αυτές τις εταιρείες ώστε να εξασφαλίσεις ότι παίρνουν πίσω μέρος της επένδυσής τους.
TriathlonWorld: Σε πόσους αγώνες τον χρόνο συμμετέχεις και πως καταφέρνεις να προπονείσαι σωστά ενώ ταυτόχρονα ταξιδεύεις τόσο συχνά;
Amanda Stevens: Ταξιδεύω πάρα πολύ! Αυτό τον χρόνο ήμουν με την βαλίτσα στο χέρι. Η πλειοψηφία των ταξιδιών μου αφορούν συμμετοχές σε αγώνες καθώς και προπονητικά camps. Κατά μέσο όρο η συμμετοχή μου σε έναν αγώνα συνεπάγεται ένα ταξίδι που διαρκεί 4 με 7 ημέρες και τα προπονητικά camps διαρκούν 2 με 3 εβδομάδες. Πρόσφατα έκανα ρεκόρ ημερών μακριά από το σπίτι μου. Ημουν 51 ημέρες μακριά από το σπίτι μου. Ημουν σε προπονητικό camp στην Αριζόνα και συμμετείχα στο παγκόσμιο πρωτάθλημα 70.3 στο Clearwater καθώς και στο Ironman του Cozumel. Το πιο δύσκολο κομμάτι σχετικά με τα ταξίδια είναι ότι αναγκάζομαι να είμαι μακριά από τον συζυγό μου Randy για μεγάλα διαστήματα.
TriathlonWorld: Περιγραψέ μας ένα τυπικό σου πρόγραμμα προπόνησης στην φάση του χτισίματος αερόβιας βάσης. Οπως γνωρίζεις όλοι οι τριαθλητές θέλουν να διαβάζουν τα προγράμματα προπόνησης των επαγγελματιών αθλητών και έτσι δεν μπορούμε να αποφύγουμε να ρωτήσουμε κάτι τέτοιο.
Amanda Stevens: Εξαρτάται για το τι προετοιμάζομαι. Εναν αγώνα 70.3 ή ένα Ironman. Καθώς μόλις τερμάτισα το πρώτο ολόκληρο Ironman μπορώ να πω ότι ακόμα μαθαίνω… όμως μπορώ να πω ότι οι προπονήσεις μου είχαν ως στόχο να δημιουργηθεί μία μεγάλη αερόβια βάση και να φτιάξω δύναμη και αντοχή. Σε αυτή την περίπτωση έχω λιγότερες προπονήσεις ανά άθλημα την εβδομάδα αλλά κάθε προπόνηση διαρκεί περισσότερο.
Οταν ετοιμάζομαι για ένα αγώνα 70.3 η έμφαση είναι περισσότερο στην ταχύτητα και την ένταση. Κατά μέσο όρο αφιερώνω 25- 26 ώρες σε προπόνηση με την εξής κατανομή : 6 προπονήσεις κολύμβησης, 4-5 προπονήσεις ποδηλασίας και 4-5 προπονήσεις τρεξίματος. Οι μεγαλύτερες προπονητικά εβδομάδες μου περιλαμβάνουν περισσότερες από 30 ώρες προπόνησης με τις μεγαλύτερες προπονήσεις στο ποδήλατο να είναι 6.5 ώρες και στο τρέξιμο 3 ώρες.
Η αποκατάσταση είναι εξίσου, για να μην πω περισσότερο, σημαντική από την φυσική προπόνηση και αφιερώνων περίπου 10 ώρες την εβδομάδα σε: στρέτσινγκ, παγοθεραπείες, ασκήσεις δύναμεις/ ευστάθειας, μασάζ κ.λπ. Το τελευταίο παζλ της προπόνησής μου είναι η νοητική προετοιμασία, στοχοθεσία, ανάλυση αποτελεσμάτων, δημιουργία των ψυχολογικών μου εργαλείων και visualization. Εάν τα αθροίσεις κατανοείς ότι πρόκειται για κάτι παραπάνω από μία εργασία πλήρους απασχόλησης.
TriathlonWorld: Εχεις ένα προπονητή τριάθλου ή σε κάθε άθλημα έχεις έχεις διαφορετικό προπονητή;
Amanda Stevens: O προπονητής μου είναι ο Lance Watson από την Lifesport (www.Lifesportcoaching.com). Εχει τρομερό ποσοστό συμμετοχής στην σημαντική μου βελτίωση και αποτελέσματα μέσα στο 2010. Εχουμε θέσει στέρεες βάσεις και είμαστε σίγουροι ότι μέσα στο 2011 θα έχουμε ακόμα καλύτερα αποτελέσματα. Επικοινωνούμε με email και συναντιόμαστε σε προπονητικά camp και σε κάποιους αγώνες.
TriathlonWorld: Ποια είναι η στρατηγική της διατροφής σου; π.χ. ακολουθείς διατροφή με υψηλά ποσοστά πρωτείνης και χαμηλά ποσοστά υδατανθράκων;
Amanda Stevens: Το σώμα μου είναι όπως ένα αυτοκίνητο αγώνων. Σε ένα αυτοκίνητο αγώνων δεν θα έβαζες ποτέ χαμηλής ποιότητας καύσιμα. Ακολουθώ μία πολύ καλά ισορροπημένη και υγιεινή διατροφή, η οποία αποτελείται από ένα μίγμα πρωτεινών, υδατανθράκων και λιπαρών οξέων. Θα μπορούσε κάποιος να με χαρακτηρίσει ως ένα κορίτσι που λατρεύει τους υδατάνθρακες καθώς λατρεύω τα δημητριακά, τα ζυμαρικά και το ρύζι. Επίσης έχω έναν από τους καλύτερους χορηγούς που θα μπορούσε να ήθελε ένας αθλητής : την Ranch Foods Direct. Με έχουν εντάξει στο πρόγραμμα κατ΄οίκο παράδοση και έτσι έχω ένα ψυγείο γεμάτο από της καλύτερης ποιότητας κρέας. Οι χυμοί και τα λαχανικά που καταναλώνω είναι φυσικοί και της καλύτερης δυνατής ποιότητας. Μην αγχώνεστε και εγώ κάνω μερικές παρασπονδίες. Μου αρέσει η σοκολάτα. Ομως δεν υπάρχει κακή τροφή αρκεί να την καταναλώνεις στην σωστή ποσότητα και σε σωστή αναλογία με τα υπόλοιπα τρόφιμα.
TriathlonWorld: Το ποσοστό των γυναικών σε αγώνες τριάθλου εξακολουθεί να είναι πολύ μικρό. Θεωρείς ότι μία τριαθλήτρια θυσιάζει μέρος της θηλυκότητάς της;
Amanda Stevens: Η συμμετοχή των γυναικών σε αγώνες τριάθλου μοιάζει με ένα πύραυλο που απογειώνεται και φθάνει πολύ ψηλά στον ουρανό. Υπήρχαν ορισμένοι αγώνες φέτος στις ΗΠΑ όπου η συμμετοχή των γυναικών ξεπέρασε αυτή των αντρών. Συνεργάζομαι με έναν οργανισμό ο οποίος ονομάζεται Girls on the Run και οποίος εστιάζει στο να ενθαρρύνει μαθήτριες των τάξεων 3 -8 να ακολουθήσουν ένα υγιεινό και με φυσική άσκηση τρόπο ζωής. Στο τέλος του προγράμματος οι συμμετέχουσες μαθήτριες τρέχουν έναν αγώνα 5 χλμ., κάτι το οποίο είναι μία μοναδική εμπειρία για όλες. Θα έπρεπε να δείτε το χαμόγελό τους όταν τερματίζουν τον αγώνα.
Το Τρίαθλο είναι το δικό μου άθλημα και θεωρώ ότι μπορεί να σε κάνει καλύτερο, πιο ευτυχισμένο και πιο ισορροπημένο άνθρωπο. Θεωρώ ότι δεν χάνεται μέρος της θηλυκότητας με την ενασχόληση με το τρίαθλο.
TriathlonWorld: Ποιοι είναι οι στόχοι σου για το 2011;
Amanda Stevens: Είμαι στην διαδικασία να δημιουργήσω το πλάνο αγώνων του 2011. Ελπίζω να έχω μία καλή χρονιά με σταθερή απόδοση καθώς γίνομαι όλο και πιο δυνατή αθλητικά και έχω αυξήσει την εμπειρία μου στους αγώνες 70.3 και Ironman. Εχω πλέον στρέψει το βλέμα μου στην συμμετοχή μου στο παγκόσμιο πρωτάθλημα στην Χαβάη. Τα καλύτερα ακόμα δεν έχουν έρθει.
TriathlonWorld :Νοέμβριος 2010. Συνέντευξη στον Γιάννη Ψαρέλη