To μεγαλύτερο ποσοστό των αθλητών πουκάθε χρόνο δοκιμάζουν να τρέξουν έναν αγώνα Τριάθλου προέρχονται κυρίως από το τρέξιμο. Είναι αθλητές που έχουν τρέξει κάποιους αγώνες τρεξίματος και θέλουν να δοκιμάσουν να τρέξουν έναν αγώνα τριάθλου. Ομως αγχώνονται για την κολύμβηση. Ακόμα και εκείνοι που τελικά δεν θα το επιχειρήσουν τις περισσότερες φορές αυτό οφείλεται στην κολύμβηση.
Ελεύθερη κολύμβηση. Εχω παρατηρήσει ότι κάποιοι αθλητές συμμετέχουν σε αγώνα Τριάθλου κολυμπώντας αρκετά μέτρα ύπτιο ή πρόσθιο. Αυτό είναι τελείως λάθος. Εάν δεν μπορούμε να κολυμπήσουμε ελεύθερο και με αυτό το στυλ να καλύψουμε όλη την απόσταση είναι καλύτερα να μην συμμετέχουμε σε αγώνα τριάθλου. Πέρα από το να σκεφτόμαστε τον εαυτό μας πρέπει να σκεφτούμε ότι ουσιαστικά μπορούμε να ανατρέψουμε όλο το πλάνο της διοργάνωσης (ειδικά της ασφάλειας) με το είμαστε να κολυμπήσουμε και να μπούμε στον αγώνα.
Προπονητής. Είναι ο πιο εύκολος τρόπος το να βρείτε κάποιον προπονητή κολύμβησης. Προσοχή υπάρχουν προπονητές που εξιδεικεύονται σε ενήλικους αθλητές χωρίς κολυμβητική υποδομή. Στην Ελλάδα δεν είναι αρκετοί όπως στο εξωτερικό όπου υπάρχουν τμήματα Masters. Μπορεί να υπάρχουν εξαιρετικοί προπονητές κολύμβησης που ή να μην ειδικεύονται στην εκμάθηση κολύμβησης σε ενήλικους ή να μην έχουν την υπομονή.
Κολυμβητήριο. Για να μάθουμε να κολυμπάμε η επίσκεψη/ συνδρομή σε κάποιο κολυμβητήριο είναι μονόδρομος (όχι ότι είναι αδύνατο να μάθουμε να κολυμπάμε στην θάλασσα). Ακόμα και να μην μπορούμε να έχουμε έναν προπονητή που θα μας προπονεί κατ’ αποκλειστικότητα σε αρκετά κολυμβητήρια υπάρχουν προπονητές για το κοινό που δίνουν συμβουλές σε όσους τους το ζητήσουν.
Αναπνοή. Το πρώτο πράγμα που πρέπει να μάθουμε – όπως ακριβώς μαθαίνουν και τα παιδιά που ξεκινούν κολύμβηση – είναι να αναπνέουν σωστά. Εκπνέουμε μέσα στο νερό και εισπνέουμε έξω από το νερό. Δεν χρειάζεται να κρατάμε την αναπνοή μας μέσα στο νερό και ούτε να εισπνέουμε κάθε 3-4 χεριές. Ξεκινάμε με εισπνοή κάθε 2 χεριές.
Πόδια. Πρέπει να μάθουμε να χτυπάμε σωστά τα πόδια ώστε να μπορούμε να κάνουμε σωστά τις ασκήσεις τεχνικής και να διατηρούμε σωστή υδροδυναμική θέση, δηλαδή πρακτικά να κρατάμε ψηλά το σώμα μας στο νερό. Υπάρχουν δύο ειδών αρχάριοι κολυμβητές. Αυτοί που χτυπούν σωστά και δυνατά τα πόδια τους και οι οποίοι πρέπει να περιορίσουν το χτύπημα. Υπάρχουν όμως και αυτοί που δεν κάνουν την σωστή κίνηση ή έχουν πολύ περιορισμένοι ευλυγισία στην ποδοκνημική και χρειάζονται οπωσδήποτε κομμένο πέδιλο στην αρχή τουλάχιστον.
Ασκήσεις. Αφού έχουμε μάθει να αναπνέουμε σωστά και να χτυπάμε σωστά τα πόδια μας μπορούμε να ξεκινήσουμε τις ασκήσεις τεχνικής. Εδώ χρειάζεται να επιλέξουμε ασκησιολόγιο που θα μας διορθώσει τα δικά μας βασικά λάθη τεχνικής.
Βελτίωση φυσικής κατάστασης. Αυτό που κάνουν οι περισσότεροι αρχάριοι αθλητές είναι να προσπαθούν από προπόνηση σε προπόνηση να κολυμπούν όλο και μεγαλύτερη απόσταση συνεχόμενα μέχρι να βεβαιωθούν ότι θα μπορέσουν να ολοκληρώσουν την απόσταση του αγώνα. Αυτή η προσέγγιση είναι ότι χειρότερο μπορούμε να κάνουμε . Θα βελτιωθεί η φυσική μας κατάσταση δομώντας ένα πρόγραμμα interval με επαναλήψεις των 25-50-100 μέτρων πολύ πιο αποτελεσματικά από το να προσπαθούμε να κολυμπούμε δίχως διακοπή.
Open water. Αφού μπορέσουμε να είμαστε έτοιμοι τόσο τεχνικά όσο και σε επίπεδο φυσικής κατάστασης πρέπει να κάνουμε ειδικές ασκήσεις προσανατολισμού για να κολυμπήσουμε στο ανοιχτό νερό. Πριν το αγώνα είναι χρήσιμο να κολυμπήσουμε ορισμένες φορές στο νερό, που θα είναι πιο κρύο από το νερό στο κολυμβητήριο, και να προσπαθούμε να προσανατολιστούμε σωστά. Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι όλοι οι αρχάριοι αθλητές κολυμπούν 10% (σε μερικούς ξεπερνά και το 15%) παραπάνω απόσταση σε αγώνες σε ανοιχτό νερό ακόμα και με σωστή σηματοδότηση και αυτό λόγω κακού προσανατολισμού.
Κείμενο : Γιάννης Ψαρέλης, Προπονητική Ομάδα Smart Sport/ Athens Triathlon Team & Συντακτική Ομάδα TriathlonWorld.gr & Triathlon.gr (Email :info@triathlonworld.gr)
