Κείμενο : Γιάννης Ψαρέλης (Προπονητική Ομάδα Smart Sport & Συντακτική Ομάδα TriathlonWorld & Triathlon.gr) (Email : info@triathlonworld.gr).
To drafting είναι ένας παράγοντας ο οποίος δεν έχει αφήσει ασυγκίνητους τους ερευνητές και προπονητές πολλών αθλημάτων.
Σχετικές έρευνες έχουν γίνει σε πολλά αθλήματα όπως την ποδηλασία, το τρέξιμο, την κολύμβηση, το σκι αντοχής, το καγιάκ, την κολύμβηση, τα μηχανοκίνητα αθλήματα (formula 1 & αγώνες ταχύτητας) κ.λπ.
Φυσικά και δεν θα μπορούσε να μην δώσει έναυσμα για έρευνα και στους ερευνητές& προπονητές που ενδιαφέρονται και για το Τρίαθλο.
Στο συγκεκριμένο άρθρο θα ασχοληθούμε με το drafting της κολύμβησης.
Η πρώτη φορά που ανακάλυψα αγωνιστικά με απλούς αριθμούς την σημασία του ήταν σε Πανευρωπαικό Πρωτάθλημα Τριάθλου όταν κολύμπησα σε δύο μέρες αγώνα ατομικό (σπριντ) και αγώνα ομαδικής χρονομέτρησης και η διαφορά ήταν περίπου 40-45 δευτερόλεπτα.
Ας δούμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
Εγινε σχετική έρευνα στην Γαλλία που χωρίς να αναφέρουμε όλη την διαδικασία αυτή έδειξε ότι αθλητές υψηλού επιπέδου κολυμπώντας πίσω από τα πόδια ενός άλλου αθλητή/ κολυμβητή (στην έρευνα δεν αναφέρεται ποιος είναι ο αθλητής αυτός αλλά εικάζουμε ότι είναι ο τριαθλητής Benjamin Sanson που ως κολυμβητής είχε 15:07) μπορεί κάποιος να κολυμπήσει τα 400 μέτρα σαφώς πιο γρήγορα.
Πόσο γρήγορα αυτό εξαρτάται από μία σειρά παραγόντων όπως τα ανθρωπομετρικά χαρακτηριστικά των δύο αθλητών, την θέση τους μέσα στο νερό κ.λπ.
Στην συγκεκριμένη περίπτωση οι αθλητές που συμμετείχαν στην έρευνα ήταν μέλη των εθνικών ομάδων τριάθλου αντρών και νέων – οπότε καταννοούμε το σχήμα τους σώματός τους καθώς και τις επιδόσεις τους- και κολύμπησαν κατά μέσο όρο 9,5 δευτερόλεπτα πιο γρήγορα, δηλαδή περισσότερο από 2 δευτερόλεπτα το κατοστάρι πιο γρήγορα ή ποσοστιαία 3,2% πιο γρήγορα.
Ομως δεν είναι μόνο αυτό.
Το κέρδος στα 200 τελευταία μέτρα ήταν 5,0% και αυτό μας κάνει να υποθέσουμε ότι ίσως το ποσοστό του κέρδους στην ταχύτητα ανεβαίνει όσο ανεβαίνει και ο χρόνος κολύμβησης.
Επίσης κολύμπησαν με λιγότερο γαλακτικό (9,6mmol/l έναντι 10,8mmol/l) και
με μικρότερη συχνότητα χεριών (39,9 χεριές το λεπτό έναντι 41,3 χεριές).
Οι ερευνητές αποδίδουν το πλεονέκτημα του κολυμβητή που κάνει drafting στην μείωση της παθητικής αντίστασης (passive drag). Τώρα σχετικά με τον προβληματισμό που είχα πριν 14 χρόνια, δηλαδή πως πρέπει να χτυπάει τα πόδια ο αθλητής στον οποίο κάνουμε drafing οι ερευνητές δεν βρήκαν στατιστικά σημαντική σχέση.
Ομως βρήκαν μείωση κατά 3,05% στην μέγιστη πρόσληψη.
Συμπερασματικά μπορούμε να πούμε ότι το drafting μπορεί να είναι μία σημαντική τακτική που πρέπει να ακολουθήσουμε στον αγώνα για να κολυμπήσουμε και πιο γρήγορα και με μεγαλύτερη οικονομία.
Φυσικά το σε ποιον αθλητή θα κάνουμε drafting είναι επίσης σημαντικό καθώς ανάλογα με τα ανθρωπομετρικά χαρακτηριστικά, την πλευστότητά του, την ικανότητα προσανατολισμού στο ανοιχτό νερό, τον τρόπο χτυπήματος των ποδιών θα καθοριστεί και το μέγεθος του πλεονεκτήματος που αποκτούμε.
Υ.Γ. Φυσικά εννοείται ότι υπάρχει κώδικας συμπεριφοράς στο πως συμπεριφερόμαστε στον αθλητή που μας αφήνει να κάνουμε drafting.
