Αθλητική Κουλτούρα
Καθώς τρώγαμε με οικογενειακούς φίλους ρώτησα τον φίλο μου τον Δημήτρη πως πάνε οι προπονήσεις του Βόλευ, άθλημα με το οποίο ασχολείται πρόσφατα. Στην πορεία της συζήτησης ο Δημήτρης μου ανέφερε ότι είναι τυχερός που ασχολήθηκε σε μικρή ηλικία με το χάντμπολ και έτσι έχει αποκτήσει αθλητική κουλτούρα κάτι που δεν έχουν αρκετοί αθλούμενοι. Καθώς ήταν εδιαφέρον το θέμα προσπάθησα να μου αναφέρει ορισμένα παραδείγματα που απορρέουν από την καθημερινότητα των προπονήσεών του και απορρέουν από την αθλητική του προυπηρεσία σε νεαρή ηλικία σε σύλλογο :
- Σεβασμός στην ώρα έναρξης και λήξης της προπόνησης
- Σεβασμός στον προπονητή/-τρια. Στην προπονήτριά του αν και νεότερη κατά 20 χρόνια μιλάει πάντοτε στον πληθυντικό
- Βοήθεια στην τέλεση της προπόνησης :Στο τέλος της προπόνησης κάθεται και μαζεύει τις μπάλες, ανύψωση του φιλέ, σκούπισμα γηπέδου από ιδρώτα
- Σεβασμός στους συναθλητές μας : Κανένας εκτός του προπονητή δεν έχει δικαίωμα να σχολιάσει οτιδήποτε αφορά συναθλητή μας, την τεχνική του, τον τρόπο που εκτελεί κάτι κ.λπ.
Μετά την συζήτηση με τον Δημήτρη αναρωτήθηκα εάν εμείς στο τρίαθλο διαθέτουμε ή όχι αθλητική κουλτούρα και εάν ναι πως αυτή ορίζεται ; Επίσης αναρωτήθηκα εάν υπάρχουν σημεία τα οποία μπορούμε να απομονώσουμε και να βελτιωθούμε. Είναι δύσκολο κάποιος να αποστασιοποιείται και να βλέπει τα πράγματα ψυχρά, χωρίς συναισθηματισμούς. Όμως ας το προσπαθήσουμε.
Το Τρίαθλο στην Ελλάδα δεν έχει αναπτυχθεί όπως τα υπόλοιπα αθλήματα και το σωματείο δεν είναι ο πυρήνας ανάπτυξης του. Ετσι το μεγαλύτερο ποσοστό των αθλητών προέρχονται από άλλα αθλήματα και κουβαλούν τα δικά τους βιώματα. Ταυτόχρονα το άθλημα συγκεντρώνει ένα πολύ μεγάλο ποσοστό ανθρώπων που ξεκίνησαν αθλητισμό σε μεγάλη ηλικία και δεν είχαν μία διαδρομή μέσα σε ένα σωματείο. Ανθρωποι χωρίς να έχουν προπονητή ξεκίνησαν να κολυμπούν, να ποδηλατούν και να τρέχουν. Ετσι παρότι δεν έχουν κακή πρόθεση, κάνουν πράγματα που σε ένα αθλητή φαίνονται ως έλλειψη αθλητικής κουλτούρας & παιδείας,π.χ.
- Να μην δείξεις εμπόδια, φανάρια και λακούβες όταν κινείσαι ως γκρουπ στην ποδηλασία
- Να «πετάς ρόδα» ενώ ο σχηματισμός είναι δυάδας.
- Να μην κινείσαι κυκλικά και αριστερόστροφα σε μία διαδρομή κολυμβητηρίου
- Να κολυμπάς δίχως σκουφάκι σε ένα κολυμβητήριο
- Να στέκεσαι/ ξαποσταίνεις πάνω στον «σταυρό» μην αφήνοντας κάποιο να κάνει αναστροφή με τούμπα
- Να πιάνεις την εσωτερική στον στίβο ενώ κάνεις χαλαρό τρέξιμο
- Να τρέχεις δεξιόστροφα στην εσωτερική σε στίβο με αρκετούς αθλητές
- …
Αναφέραμε μερικά παραδείγματα όμως η λίστα είναι πολύ μεγάλη. Κάποιος βλέποντας την παραπάνω λίστα μπορεί να μιλήσει για απλές κωδικοποιημένες συμπεροφορές, όμως αυτές οι συμπεριφορές ερμηνεύονται συνειδητά ή/ και υποσυνείδητα από ανθρώπους που έχουν εκπαιδευτεί σε ένα σωματείο από μικρή ηλικία ως ασέβεια προς τους συναθλητές μας ή την αθλητική εγκατάσταση, ως αλαζονεία κ.λπ.
Αυτό που πρέπει ο καθένας από εμάς να αναλογισθεί είναι εάν πραγματικά θέλει να ασχοληθεί με το τρίαθλο (και κατ’επέκταση με την κολύμβηση, ποδηλασία, τρέξιμο) και εάν θέλει να διδαχθεί και να αφομοιώσει την κουλτούρα του αθλήματος πέρα από το να προσπαθήσει να γίνει πιο γρήγορος στο άθλημα. Εάν θέλει να γίνει κάπιοιος τριαθλητής δεν αρκεί να τερματίσει ένα σπριντ, ένα ironman…. Πρέπει να αποκτήσει και την κατάλληλη αθλητική κουλτούρα.Βέβαια με την δομή ανάπτυξης του αθλήματος στην Ελλάδα αυτό δεν είναι εύκολο. Ετσι αυτό το έργο οφείλουν να εκπληρώσουν οι παλιοί αθλητές και προπονητές.
Προσωπικά δίνω την ίδια βαρύτητα όσο και στην αθλητική βελτίωση καθώς θεωρώ ότι χωρίς την κατάλληλη αθλητική κουλτούρα χτίζουμε ένα υπέροχο κτήριο πάνω σε ασταθή θεμέλια.
Κείμενο : Γιάννης Ψαρέλης (Προπονητική Ομάδα Smart sport – Email: info@triathlonworld.gr)
Ελληνικα
