Editorial – Είναι πολύ ευχάριστο αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα με την έκρηξη του μαζικού αθλητισμού. Ετσι, στα αθλήματα αντοχής όπως το τρέξιμο παρουσιάζεται ένα εξαιρετικά πλούσιο πρόγραμμα αγώνων με 2-4 αγώνες να διεξάγονται κάθε ΣΒΚ. Δεν υπάρχει Δήμος που να μην διοργανώνει τον δικό του αγώνα τρεξίματος. Εάν προσθέσουμε σε αυτούς τους αγώνες τους αγώνες που διοργανώνουν οι σύλλογοι δρομέων, ιδιώτες αλλά και ο ΣΕΓΑΣ έχουμε ένα πολύ πλούσιο πρόγραμμα αγώνων τρεξίματος σε άσφαλτο/ δημόσια οδό (road races).
Ομως το πρόγραμμα αγώνων δεν έχει καμία προπονητική συνοχή και δεν μπορεί να αποτελέσει ένα πρόγραμμα αγώνων που θα συμβάλλει στην αγωνιστική εξέλιξη/ βελτίωση των αθλητών, είτε κάνουν πρωταθλητισμό σε εθνικό επίπεδο είτε είναι ερασιτέχνες αθλητές με επιδόσεις στην ηλικιακή τους κατηγορία.
Εάν κοιτάξει κάποιος το ετήσιο πρόγραμμα αγώνων θα παρατηρήσει ότι είναι γεμάτο με αγώνες άνω των 10χλμ. Σε αυτούς τους αγώνες προσκαλούνται να συμμετέχουν και οι καλύτεροι Ελληνες δρομείς αντοχής . Επαναλαμβάνουμε ότι θεωρούμε ότι ένα τέτοιο πρόγραμμα δεν βοηθάει ούτε τους αθλητές που κάνουν πρωταθλητισμό ούτε τους ερασιτέχνες αθλητές.
Εψαξα να βρω αγώνες 5χλμ και με δυσκολία βρήκα κάποιους ενώ θα περίμενε κάποιος οι αγώνες 5χλμ να αποτελούν την πλειοψηφία των αγώνων.
Προσπαθήσαμε να μάθουμε από διοργανωτές γιατί διοργανώνουν αγώνες τόσο μεγάλης διάρκειας και από τις απαντήσεις που λάβαμε μπορούμε να πούμε ότι το ζήτημα εστιάζεται σε δύο βασικά σημεία:
- «Εάν δεν είναι μεγάλη η απόσταση δεν θα έχουμε πολλές συμμετοχές». Οι αθλητές τους λένε χαρακτηριστικά : «Σιγά μη ξυπνήσω και κάνω όλη αυτή την απόσταση για να τρέξω 5 ή 10χιλιόμετρα»
- Ο μαραθώνιος και ο ημιμαραθώνιος είναι αποστάσεις που δίνουν αίγλη στην διοργάνωση. Εάν κάποιος θέλει να διοργανώσει κάτι σημαντικό διοργανώνει αγώνες μεγάλων αποστάσεων ενώ οι αγώνες μικρότεροι των 10χλμ προδίδουν κάτι πρόχειρο/ μικρό/”μίζερο”.
Θεωρούμε ότι και οι δύο απόψεις είναι τελείως λανθασμένες και εκεί είναι που πρέπει να επέμβουν οι προπονητές, τα αθλητικά σωματεία, οι σύλλογοι δρομέων υγείας, οι αθλητικοί οργανισμοί των Δήμων αλλά και η Ομοσπονδία/ ΣΕΓΑΣ για να αλλάξουν την λανθάνουσα νοοοτρία προστατεύοντας την αγωνιστική εξέλιξη αλλά και κυρίως την υγεία των πρωταθλητών αλλά και των ερασιτεχνών δρομέων.
Για να είμαστε δίκαιοι ο ΣΕΓΑΣ όταν σχεδιάζει αγώνες (Γύρος των πόλεων κ.λπ.) είναι φανερό ότι λαμβάνει υπόψιν του αυτά τα στοιχεία όμως πρέπει να εκπαιδεύσει και τους ανθρώπους των Δήμων με τους οποίους συνεργάζεται.
Μαζικός αθλητισμός δεν μπορεί να σημαίνει ότι κάθε εβδομάδα τρέχω αγώνες 15-20-30 χιλιομέτρων ούτε ότι αντί να κάνω προπόνηση τρέχω έναν αγώνα.
Οσοι έχουν την δυνατότητα λόγω θεσμικού ρόλου πρέπει να βοηθήσουν στο να γίνει αλλαγή νοοτροπίας που θα βοηθήσει και στην ποιοτική αναβάθμιση του επιπέδου τρεξίματος σε όλα τα επίπεδα.
Κείμενο : Γιάννης Ψαρέλης, Συντακτική ομάδα Athensjournal.gr/ RoadRunning.gr/ Triathlon.gr/ Triathlonworld.gr/Cyclingworld.gr