Σύντομη Παρουσίαση
Ο Παναγιώτης γεννήθηκε στην Πάτρα και μεγάλωσε στο Αίγιο Αχαΐας. Μέχρι τα 18 του χρόνια δεν είχε ασχοληθεί ποτέ του με κάποιο είδος αθλητισμού. Το 2004 πέρασε στην σχολή λαϊκής και παραδοσιακής μουσικής στην Άρτα, όπου μετά από τον πρώτο χρόνο φοίτησης του, δηλαδή στα 19, είχε την πρώτη του επαφή με το άθλημα της κολύμβησης, ένα άθλημα πρωτόγνωρο για αυτόν μιας και μέχρι τότε δεν είχε καμία επαφή με το νερό επειδή στην πόλη του δεν υπήρχε ούτε υπάρχει κολυμβητήριο. Έτσι, ξεκίνησε την ενασχόληση του με τον αθλητισμό, με το άθλημα της κολύμβησης, όπου και γρήγορα κατάλαβε ότι είχε ταλέντο και σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα ξεκίνησε τις αγωνιστικές προπονήσεις με την ομάδα της Δόξας Άρτας με προπονητή τον Φώτη Καραμουσαντά που μέχρι και σήμερα συμβουλεύεται. Μετά από δυο χρόνια συνεχούς ενασχόλησης με την κολύμβηση, το καλοκαίρι του 2007 ξεκίνησε ποδηλασία και στις αρχές του 2008 τρέξιμο. Τον Μάρτιο του 2008 ξεκίνησε εξειδικευμένη προπόνηση τριάθλου με τον πρώην ομοσπονδιακό προπονητή Δημήτρη Κασίμη και τον Μάϊο του ίδιου χρόνου έκανε τον πρώτο του αγώνα στον Σχοινιά όπου κέρδισε με σχετική άνεση. Από τότε έχει κερδίσει το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Διάθλου το 2009, έχει δυο δεύτερες θέσεις σε αγώνες Πανελληνίου πρωταθλήματος τριάθλου της ομοσπονδίας το 2009 (sprint και Olympic distance), έχει κερδίσει την τέταρτη θέση στο Βαλκάνικο Πρωτάθλημα Τριάθλου 2009 που διεξήχθη στην Βάρνα της Βουλγαρίας και θέση στην 30αδα του πανευρωπαϊκού κυπέλου, 2η θέση στο δίαθλο του Σχοινιά το 2009 και δυο πρώτες θέσεις στο τρίαθλο του Σχοινιά τον Μάϊο και τον Σεπτέμβριο του 2009. Κατά την αγωνιστική χρονιά του 2010 ήταν τραυματισμένος και κατέβηκε μόνο για την συμμετοχή στον αγώνα Half-ironman που διεξήχθη στο Άστρος Κυνουρίας, όπου κατέκτησε την δεύτερη θέση μόλις με έναν μήνα προετοιμασίας αφού το ισχιακό νεύρο που τον ταλαιπωρούσε δεν τον άφησε να προπονηθεί παραπάνω.
Συνέντευξη στον Γιάννη Ψαρέλη (Νοέμβριος 2010)
Total Triathlete : Μπορεί κάποιος που δεν έχει κοντά του κολυμβητήριο και κολυμπάει όλο τον χρόνο στην θάλασσα να τα καταφέρει;
Παναγιώτης Χριστοδουλόπουλος: Η παρούσα ερώτηση είναι και ένας δικός μου προβληματισμός! Το καλοκαίρι του 2009 μετά από μια σεζόν μεγάλου όγκου προπόνησης με πολύ καλά αποτελέσματα τις τελευταίες 2 εβδομάδες πριν από τον αγώνα στόχο μου, λόγω επιστροφής στο Αίγιο αναγκάστηκα να κάνω το φορμάρισμα μου στην θάλασσα. Νόμιζα ότι ήμουν πολύ καλά, σκεφτόμενος τους χρόνους που είχα στην πισίνα 2 εβδομάδες πριν! Το αποτέλεσμα όμως ήταν απογοητευτικό! Έχασα 2 λεπτά στο κολύμπι! Διαφορά που σε έναν αγώνα ολυμπιακής απόστασης είναι δύσκολο εως απίθανο να καλύψεις αφού τα γκρούπ φεύγουν με αποτέλεσμα να μην έχεις άτομα να τραβηχτείς. Η απάντηση μου λοιπόν σε αυτό το ερώτημα είναι οτι ένας συνδυασμός προπονήσεων σε πισίνα και θάλασσα αλλά με περισσότερες προπονήσεις στην πισίνα μπορούν να σε κάνουν να αποδώσεις τα μέγιστα!
Total Triathlete : Πόσους μήνες προετοιμασία χρειάζεται κάποιος χωρίς ιδιαίτερη αθλητική υποδομή για να τερματίσει άνετα έναν αγώνα μεσαίας απόστασης;
Παναγιώτης Χριστοδουλόπουλος: Όπως είπα και στην αρχή ο τερματισμός σε έναν αγώνα μεσαίας απόστασης έχει να κάνει με τις φιλοδοξίες του κάθε ατόμου και το σκοπό που αγωνίζεται. Ένας άνετος τερματισμός σε έναν αγώνα μεσαίας απόστασης για άτομο το οποίο δεν έχει ιδιαίτερη αθλητική υποδομή απαιτεί σίγουρα από 3 έως 6 μήνες ανάλογα με την σωματική κατάσταση του αθλούμενου, τις ώρες προπόνησης που επιτρέπει το ημερήσιο πρόγραμμα του καθώς και την ηλικία του. Οι παραπάνω παράγοντες μπορούν να επηρεάσουν την διάρκεια της προετοιμασίας επειδή έχουν να κάνουν με τις ώρες προπόνησης και τις ώρες ύπνου που συνεπώς επηρεάζουν την απόδοση αλλά και την αποκατάσταση. Εν τέλει η βασική προετοιμασία για ένα τέτοιο αγώνα μπορεί να οριστεί γενικά στους 3-6 μήνες αλλά είναι κάτι εντελώς υποκειμενικό και διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο.
Total Triathlete : Ποιό ευρωπαϊκό αγώνα μεσαίας απόστασης θεωρείς κατάλληλο για κάποιο αρχάριο τριαθλητή;
Παναγιώτης Χριστοδουλόπουλος: Ο κατάλληλος αγώνας για μια γρήγορη κούρσα είναι στην Αμβέρσα. Δεν έχω πάει αν και μου δόθηκε η ευκαιρία πέρυσι να τρέξω. Είναι μια επίπεδη διαδρομή που το μόνο που μπορεί να δυσκολέψει είναι ο έντονος αέρας και η ελαφριά βροχόπτωση που έχει σημειωθεί μερικές φορές. Ένα σημείο που πρέπει να προσεχθεί είναι το ότι η διαδρομή περνά από γραμμές τρένων και το τράνταγμα μπορεί να προκαλέσει την απώλεια των παγουριών που όλοι ξέρουμε πόσο πολύτιμα είναι σε τέτοιους αγώνες!
Total Triathlete : Με ποια κριτήρια πρέπει να επιλέγει κάποιος τον αγώνα στον οποίο θα συμμετέχει;
Παναγιώτης Χριστοδουλόπουλος: Κατ’ αρχήν το βασικότερο όλων είναι να αποφασίσει ο αθλούμενος για ποιό λόγο κατεβαίνει στον εκάστοτε αγώνα. Δηλαδή αν κατεβαίνει απλά για να τερματίσει ή αν ζητά κάτι παραπάνω απο τον εαυτό του π.χ. πλασάρισμα στις πρώτες θέσεις. Έτσι, κοιτώντας αρχικά να απαντήσει στην παραπάνω ερώτηση επιλέγει και το χρονικό διάστημα αλλά και την ένταση που θέλει για να προπονηθεί. Έπειτα για την επιλογή ενός αγώνα πρέπει να ληφθούν υπόψιν παράγοντες όπως αθλητική ηλικία, αθλητική υποδομή, μορφολογία του αγώνα και γενικά το επίπεδο δυσκολίας του αγώνα αλλά και η διάρκειά του. Ένα επίσης σημαντικό κριτήριο για μένα είναι η εποχή που διεξάγεται ο αγώνας. Πιο αναλυτικά, αυτό σημαίνει οτι καλύτερα ο αγώνας να βρίσκεται στην αρχή του καλοκαιριού και όχι στα τέλη του γιατί αυτό θα αναγκάσει τον αθλούμενο να γυμνάζεται κατά την διάρκεια των πολύ ζεστών μηνών με αποτέλεσμα να υπάρχει σοβαρή πιθανότητα αφυδάτωσης και συσσωρευμένη κούρασης πριν τον αγώνα.
Total Triathlete : Πρώτα επιλογή του αγώνα ή πρώτα επιλογή του αθλητικού εξοπλισμού;
Παναγιώτης Χριστοδουλόπουλος: Ένα σημαντικό κομμάτι για έναν επιτυχημένο αγώνα είναι η επιλογή του αθλητικού εξοπλισμού που πρέπει να γίνει μετά την επιλογή του αγώνα, αφού ο εξοπλισμός πρέπει να εξυπηρετεί πλήρως τις ανάγκες του αγώνα. Έτσι αρχικά επιλέγουμε τον αγώνα της αρεσκείας μας π.χ. ένα half-ironman σε μια επίπεδη διαδρομή ποδηλάτου που συνήθως δεν υπάρχει δυνατός αέρας και στην συνέχεια διαλέγουμε ένα ποδήλατο χρονομέτρου από ανθρακονήματα με κλειστό πίσω τροχό και μεγάλο προφίλ ζάντας μπροστά για αεροδυναμικούς λόγους καθώς και όσο γίνεται πιο ελαφρύ σε βαρος με γενικά βαριά πατήματα για μεγαλύτερη απόδοση στις ευθείες. Στην αντίθετη περίπτωση θα εξυπηρετούσε ένα ποδήλατο ακόμα και αλουμινίου με χαμηλό προφίλ ζάντας χωρίς απαραίτητα να είναι ανθρακονημάτινες αφού τέτοιου είδους τροχοί δίνουν οφέλη μετά τα 35 χιλιόμετρα ταχύτητας.
Total Triathlete : Ποδήλατο χρονομέτρου η δρόμου για έναν αγώνα μεσαίας απόστασης;
Παναγιώτης Χριστοδουλόπουλος: Όπως είπα ένα ποδήλατο χρονομέτρου είναι απαραίτητο όταν η διαδρομή έχει μεγαλύτερα κομμάτια ευθείας. Αυτό όμως δεν αποκλείει ότι ένα ποδήλατο δρόμου είναι ακατάλληλο για τέτοιου είδους ευθείες διαδρομές αφού πολλές φορές ανάμεσα στους επαγγελματίες του εξωτερικού θα δούμε ακόμα και ποδήλατα αλουμινίου να προτιμούνται αφού είναι πιο «μαλακά» και συνεπώς πιο ξεκούραστα. Επομένως είναι προσωπική επιλογή του κάθε αθλητή που εξαρτάται από την διαδρομή αλλά και εν τέλει από την εμπειρία του αθλητή αφού ένα ποδήλατο χρονομέτρου είναι και πιο δύσκολο στην οδήγηση. Προσωπική μου άποψη είναι ότι καλό είναι κάποιος αν έχει την δυνατότητα να δοκιμάσει και τα δυο για να δει τι του ταιριάζει.
