Συνεχίζουμε το αφιέρωμά μας με τίτλο “Το Τρίαθλο ως φιλοσοφία & τρόπος ζωής” παρουσιάζοντας την Λουκία Λίλη, μία Ελληνίδα που σπουδάζει, εργάζεται αλλά και προπονείται συστηματικά στις ΗΠΑ. Ελπίζουμε πολύ σύντομα να φιλοξενήσουμε και συνέντευξη του προπονητή της.
TriathlonWorld :Θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να μας αναφέρεις το αθλητικό σου ξεκίνημα καθώς και την αθλητική σου πορεία;
Λουκία Λίλη :Ξεκινησα τον αθλητισμο στα 16 παιζοντας τεννις στον Αθλητικο Ομιλο Κορινθου. Παρολο που κερδισα δυο τοπικα πρωταθληματα, ποτε δεν αγαπησα το τεννις οσο το ποδηλατο, που εκανα με παθος απο τα 13 μου χρονια. Μεγαλωνοντας, οι πρωπτυχιακες μου σπουδες στο Μαθηματικο τμημα του Πανεπιστημιου Κρητης το 2000, με βρηκαν με το πρωτο μου αγωνιστικο ποδηλατο δρομου, τον πρωτο μου προπονητη ποδηλασιας, τον πρωτο μου ποδηλατικο ομιλο και το πρωτο μου Πανελληνιο πρωταθλημα. Ο προπονητης του Ομιλου Ηρακλειου Κρητης «Καστρο», Νικος Κουμπενακης, μου εδωσε τα πρωτα θεμελια στην αγωνιστικη ποδηλασια δρομου, πιστας και mountain bike και με οδηγησε σε καλες διακρισεις σε τοπικο και πανελληνιο επιπεδο απο το 2000 εως και το 2004. Ενδεικτικα να αναφερω καποιες επιτυχιες: 6η γενικη καταταξη στο Κυπελλο Ελλαδας δρομου 2εταπ (2002), 12η γενικη καταταξη στο Διεθνη Γυρο Ροδου 4εταπ(2003), 7η στο Πανελληνιο Πρωταθλημα MTB (2003).
Triathlon World : Πως βρέθηκες στο εξωτερικό. Πες μας μερικά πράγματα για την ζωή σου εκτός Ελλάδας;
Λουκία Λίλη : Με πληρη υποτροφια, το 2004 ξεκινησα μεταπτυχιακες σπουδες μαστερ στο πανεπιστημιο του Bath στην Αγγλια. Ο καιρος, οι σπουδες αλλα και η απουσια ποδηλατικου ομιλου στο πανεπιστημιο εκει, με αποθαρρυναν απο την ποδηλασια για 3 χρονια. Ευτυχως ομως το πανεπιστημιο ειχε μια πολυ ανεπτυγμενη ομαδα τριαθλου. Εκει ξεκινησα τα πρωτα μου βηματα στο τρεξιμο και στο κολυμπι. Ποδηλσια ομως δεν εκανα σχεδον καθολου οποτε και δεν ετρεξα κανεναν αγωνα τριαθλου στην Αγγλια. Μετα την ολοκληρωση του μαστερ μου, συνεχισα τις σπουδες μου με υποτροφια διδακτορικου στην Αμερικη στον τομεα της Βιολογιας καρκινου (Georgia Institute of Technology, Atlanta, GA). Ετσι, εκανα στροφη σε εναν τομεα πολυ διαφορετικο απο τα μαθηματικα και σε ενα προγραμμα σπουδων πολυ πιο απαιτητικο απο αυτο της Αγγλιας. Τα πρωτα τρια χρονια στο πενεπιστημιο στην Ατλαντα, οι σποδες ηταν τοσο απαιτητικες που δεν προλαβαινα ουτε μεσημεριανο να φαω κανονικα. Στη διαρκεια αυτη, προσπαθουσα να κολυμπαω και να τρεχω περιστασιακα αλλα τιποτε περισσοτερο απο αυτο.
Ουσιαστικα, υστερα απο τον 4ο χρονο μου στην Αμερικη, εφοσον κατοχυρωσα τη διδακτορικη μου θεση στο τμημα (περασα με επιτυχια τα λεγομενα qualifying exams) και κατοπιν παροτρυνσης του νυν προπονητη μου και συντροφου μου, αποφασισα να ξεκινησω και παλι εντατικα προπονησεις (εχοντας συνολικη αποχη περιπου 7 ετων). Μεσα στον πρωτο μηνα της προπονησης μου, τον Οκτωβριο του 2012, ετρεξα τον πρωτο μου αγωνα τριαθλου σπριντ, εναν μεγαλο τοπικο αγωνα με πανω απο 800 συμμετοχες τον οποιο και κερδισα. Η νικη αυτη μου κατοχυρωσε μια θεση για το Παναμερικανικο Πρωταθλημα και μου ανοιξε τα φτερα για να αρχισω να κανω μακροπροθεσμα πλανα. Ο πρωτος χρονος προετοιμασιας ολοκληρωθηκε με αρκετες διακρισεις σε τοπικο, παναμερικανικο και κολλεγιακο επιπεδο. Ενδεικτικα, πετυχα 4η νικη στο 2012 USAΤ National Collegiate Championships (open category), 1η νικη σε 8 τοπικους αγωνες σπριντ και ολυμπιακης αποστασης και top 20% overall athlete ranking (professional and amateur) στην ηλικιακη κατηγορια 30-34. Θα ηθελα να τονισω οτι χωρις την επιστημονικη καταρτιση, τον συστηματικο προγραμματισμο και την πολυετη και διακεκρειμμενη καριερα του προπονητη μου, τιποτε απο ολα αυτα δεν θα ειχε επιτευχθει μεχρι τωρα.
TriathlonWorld :Ποια ηταν η αφορμη να ξεκινησεις τριαθλο
Λουκία Λίλη :Ξεκινησα τριαθλο αρχικα διοτι ενιωσα πως δεν ειχα καταφερει να φτασω στο μεγιστο της αποδοσης μου οταν εκανα ποδηλασια και πως ειχα μεσα μου αποθηκευμενη πολλη περισσοτερη ενεργεια και διψα για διακρισεις απο καθε αλλη φορα. Το τριαθλο μου αναπτερωσε τις ελπιδες περισσοτερο απο καθε αλλο αθλημα δινοντας μου τη χαρα και το ενδιαφερον να αναπτυξω τις δυναμεις μου σε τρια αθληματα. Πιστευω οτι το γεγονος της διαρκους βελτιωσης σε τρια αθληματα ειναι κατι που σου κρατα το ενδιαφερον ζωντανο. Γνωριζω πολλες αθλητριες που αγωνιζονται σε υψηλο επιπεδο κολυμβησης αλλα δυσκολευονται στο τρεξιμο, οπως και πολλους δρομεις ή ποδηλατισσες που δεν μπορουν να κολυμπησουν γρηγορα! Το μαγικο ομως ειναι οτι η αθλητρια με τους καλυτερους μεσους ορους κερδιζει! Το τριαθλο με κερδισε για αυτο ακριβως το λογο: you have to be an all-around athlete if you want to win.
Ο δευτερος βασικος παραγοντας ηταν ο συντροφος μου, ο οποιος με την πολυετη εμπειρια του τοσο ως αθλητης οσο και ως προπονητης μου εξηγησε λεπτομερως τις δυνατοτητες μου, το προγραμμα μου, τις δυσκολιες που θα συναντησω, τις συναισθηματικες (και οικονομικες!) επενδυσεις που θα κανω και κυριως την απεραντη υπομονη που θα πρεπει να εχω. Εαν δεν ειχα τον Dave βραχο στις προπονητικες και ψυχολογικες δυσκολιες του αθληματος, ποτε δεν θα ειχα ξεκινησει το αθλημα τοσο εντατικα.
Τελος, ο τελευταιος (οχι ο λιγοτερο σημαντικος ομως) παραγοντας υπηρξε η αλυσιδα ποδηλαταδικων Peachtree Bikes. Ο διευθυντης της εταιριας αγκαλιασε τις προσπαθειες μου με τον καλυτερο τροπο παρεχοντας μου ποδηλατα, αξεσουαρ, ρουχισμο και την ευκαιρια να οδηγω τοπικες προπονησεις ποδηλασιας επι πληρωμη.
TriathlonWorld :Πόσες ώρες αφιερώνεις στην προπόνησή σου
Λουκία Λίλη :Συνηθως προπονουμαι συμφωνα με τα εβδομαδιαια χιλιομετρα και τις εντασεις χωρις να κοιταζω το ρολόι! Ο ογκος και οι εντασεις ποικιλουν σε σχεση με την περιοδο της προπονησης. Σε γενικες γραμμες, πρωτα αποφασιζουμε σε ποιον αγωνα (εναν και μονο αγωνα καθε χρονο) θελουμε να πετυχουμε τη μεγιστη αποδοση. Συνηθως οι μεγαλοι αγωνες (Παναμερικανικα Πρωταθληματα) γινονται προς το τελος του καλοκαιριου-αρχες φθινοπωρου. Οποτε, το χειμωνα χτιζουμε τον ογκο της προπονησης: (χωρις εντασεις) χιλιομετρα, χιλιομετρα, χιλιομετρα και βαρη. Την ανοιξη, για 3 εβδομαδες (transition period) κανουμε cross-fit οπου προπονουμε το σωμα μου στις γρηγορες αλλαγες μυικων ομαδων. Απο εκει και μετα, τα χιλιομετρα αυξανονται ταυτοχρονα με τις εντασεις μεχρι το μεγαλο αγωνα της χρονιας. Κατα μεσο ορο περισυ εκανα προπονηση 20 με 25 ωρες την εβδομαδα: περιπου 50χλμ τρεξιμο, 11χλμ κολυμπι και 160χλμ ποδηλατο και βαρη. Φετος τα χιλιομετρα, και οι ωρες θα αυξηθουν.
TriathlonWorld :Ποιος είναι ο προπονητής σου και ποια είναι η φιλοσοφία του
Λουκία Λίλη :Ο προπονητης μου ειναι ο David Williams: πρωην επαγγελματιας τριαθλητης (1990s), πρωην διευθυντης-προπονητης της ομαδας ανωμαλου δρομου (cross country) στο Flagler College, Florida, πρωην διευθυντης-προπονητης των κολυμβητικων ομαδων του St.Augustine και του Episcopal High School (Florida). Τωρα διευθυνει το κεντρο προπονησης του Georgia Institute of Technology και τις ολυμπιακες εγκαταστασεις υδατινων χωρων της Ατλαντα (οι οποιες στεγαζονται στο Georgia Institute of Technology).
Η φιλοσοφια του σε επτα βασικες προτασεις:
Number one is “I don’t believe in the world cant”. Number two is “only through adversity, do you really know who you are and who you can become”. Number three is “always have a plan and know what you want to accomplish”. Number four is “execute the plan”. Number five is “progressive training overload”. Number six “talent is over rated”. Number seven “Fuel your passion”.
[Νο1.<Δεν πιστευω στη λεξη “δεν μπορω”> Νο2. <Μονο μεσα απο τις δυσκολιες και τις αντιξοοτητες θα μαθεις ποιος πραγματικα εισαι και μεχρι που μπορει να φτασεις> Νο3.<Παντα να εχεις προγραμμα και να γνωριζεις τι θελεις να πετυχεις>. Νο4 <Ακολουθησε το προγραμμα σου>. Νο5.<Σταδιακη υπερ-αυξηση ογκου προπονησης> Νο6.<Το ταλεντο ειναι υπερ-εκτιμημενο>Νο7.<Τροφοδοτησε το παθος σου> ]
TriathlonWorld : Ποιοι είναι οι στόχοι σου για το 2013 και για την τριαθλητική σου καριέρα γενικότερα
Λουκία Λίλη :Το 2013 ειναι μερος του 4 ετους προγραμματος που εχω. Κυριος στοχος της χρονιας ειναι να χτισω το υποβαθρο μου και τη δυναμη μου στις αποστασεις. Σε αυτο το κομματι του γενικοτερου πλανου, ελπιζω του χρονου να πετυχω μια καλυτερη θεση στο USAT Age Group National Championships οπου ειναι και ο κυριος αγωνας της χρονιας. Το 2013 θα αγωνιστω στο USAΤ Age Group Nationals οχι μονο στην ολυμπιακη αλλα και στην αποσταση σπριντ. Περα απο αυτα, ελπιζω να τρεξω εναν πιο δυνατο αγωνα στο USAΤ Collegiate National Championships, καθως θα ειναι και η τελευταια μου χρονια που μπορω να τρεξω σε κολλεγιακο επιπεδο.
TriathlonWorld :Θα έρθεις να τρέξεις αγώνες στην Ελλάδα
Λουκία Λίλη :Ναι θα το ηθελα πολυ. Μου αρεσει το γεγoνος οτι γινονται πραγματικα οργανωμενες προσπαθειες για το αθλημα στην Ελλαδα. Ελπιζω να μη σβησουν αυτες οι προσπαθειες στο μελλον. Μετα την αποφοιτηση μου το Μαιο απο το πανεπιστημιο, πολυ πιθανον να επισκεφτω την Ελλαδα το καλοκαιρι.
TriathlonWorld : Σε τι σημείο βρίσκεται το τρίαθλο στις ΗΠΑ. Εχουμε άνθιση ή στασιμότητα αναφορικά με την ανάπτυξή του
Λουκία Λίλη :Το τριαθλο στις ΗΠΑ αναπτυσεται με ραγδαιους ρυθμους. Την προηγουμενη χρονια ειχαμε μια εκρηξη σε αριθμο συμμετοχων και σε ρεκορ χρονων λογω της Ολυμπιακης χρονιας. Πιστευω οτι μια δευτερη εκρηξη θα ακολουθησει οταν το αθλημα γινει μερος του NCAA (National Collegiate Athletic Association). Το NCAA περιλαμβανει ολα τα κολλεγιακα αθληματα οπου οι φοιτητες-αθλητες προσλαμβανονται με ανταγωνιστικα κριτηρια και με υψηλες υποτροφιες. Το να γινει το τριαθλο μερος του NCAA, θα προσελκυσει ταλαντουχους αθλητες, θα δημιουργηθουν ομαδες σε επιπεδο γυμνασιου, θα δωθει κυρος και δημοσιοτητα στο αθλημα, θα κατασκευαστουν νεες εγκαταστασεις και το τριαθλο θα γνωρισει μεγαλυτερη ανθηση.
TriathlonWorld : Πόσο εύκολο είναι για μία γυναίκα να συνδυάζει την προπόνηση του τριάθλου με την υπόλοιπη ζωή της
Λουκία Λίλη :Δεν ειναι δυσκολο αλλα ουτε και ευκολο. Τα παντα στηριζονται στις προταιρεοτητες που θετει μια γυναικα στη ζωη της αλλα και στην ψυχολογικη ενδυναμωση που αντλει απο την οικογενεια ή το συντροφο της. Εαν θελεις χρονο βρισκεις. Το περιβαλλον και η κουλτουρα οπωσδηποτε βοηθαει. Εδω, δεν ειμαι η μονη γυναικα που ξεκινα το πρωινο χειμερινο τρεξιμο στις 5.30πμ με 10 βαθμους Κελσιου και με φακο για να βλεπει το δρομο. Οπως δεν ειμαι και η μονη διδακτορικη φοιτητρια που αθλειται εντατικα. Ενθουσιαζομαι που βλεπω οτι η Ελληνικη κουλτουρα αλλαζει σιγα σιγα, εχουμε πολλες Ελληνιδες που ενδιαφερονται πραγματικα για το αθλημα και ειναι και πολυ γρηγορες! Ελπιζω στο μελλον η χωρα μας να αγκαλιασει τον αθλητισμο και τον τριαθλο περισσοτερο.
