Κείμενο : Αλέξανδρος Ιωαννίδης. (Αναδημοσίευση από το www.icycling.gr) Την περασμένη εβδομάδα βρέθηκα στην Eurobike 2011, όπου όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος οι κατασκευαστές ποδηλάτων και ποδηλατικού εξοπλισμού παρουσίασαν τα προϊόντα τους για την ερχόμενη σεζόν. Ο επισκέπτης της Eurobike μπορεί να δει εκεί όχι μόνο μοντέλα από τους μεγαλύτερους οίκους της ποδηλασίας, αλλά και από πολλούς μικρότερους ή πρωτοεμφανιζόμενους -έτσι και αλλιώς, οι νέες προτάσεις των μεγάλων εταιριών πλέον διαρρέουν (ή δημοσιεύονται) μήνες πριν από την έκθεση και συνεπώς παρουσιάζουν μικρότερο “εκθεσιακό” ενδιαφέρον απ’ ότι παλαιότερα.
Η πρώτη ημέρα της διοργάνωσης είναι το Demo Day, μία μέρα πριν η Eurobike ανοίξει τις πόρτες της στους επισκέπτες. Στο Demo Day, που πραγματοποιείται περίπου 40 λεπτά μακριά από τις εγκαταστάσεις της έκθεσης, οι ενδιαφερόμενοι (δημοσιογράφοι του ειδικού τύπου αλλά και επαγγελματίες του χώρου) μπορούν να δοκιμάσουν όποιο μοντέλο τους ενδιαφέρει σε ειδικά διαμορφωμένες διαδρομές, για χρόνο έως 45 λεπτά. Πέρα από τις εταιρίες ποδηλάτων, προσφέρουν ποδήλατα προς δοκιμή και μερικοί κατασκευαστές περιφερειακού εξοπλισμού όπως π.χ. οι Acros, Fox, FSA-Vision, SRAM-RockShox. Το Demo Day ξεκινά από το πρωί, και διαρκεί έως τις 17:00 -τα περίπτερα όμως σταματούν τη διάθεση των ποδηλάτων στις 16:00. Συνεπώς, όση όρεξη και αν έχει κανείς για δοκιμές, δε θα προφτάσει να καβαλήσει πάνω από 5-6 ποδήλατα πριν πέσει κάτω από την κούραση ή τον διώξουν με το ζόρι από τις εγκαταστάσεις! Πρόφτασα να καβαλήσω έξι ποδήλατα εκείνη την ημέρα, εκ των οποίων το ένα ήταν test bike για την υδραυλική μετάδοση της Acros, μιας και με έτρωγε η περιέργεια να τη συγκρίνω με την ηλεκτρική Ki2 που χρησιμοποιώ εδώ και τρεις μήνες. Θα σας παρουσιάσω τις εντυπώσεις μου από αυτή -αλλά και τα ποδήλατα που δοκίμασα- σύντομα.
Μία έκθεση γιγάντιου μεγέθους όπως η Eurobike, δεν μπορεί να είναι μόνο έκθεση -έχει παράλληλα ένα χαρακτήρα πανηγυριού όπου σταθερά παρουσιάζεται η τελευταία αρλούμπα που “θα καταργήσει” ή “θα αλλάξει το ποδήλατο για πάντα”, ακραία και εκκεντρικά σχέδια concept bikes, ποδήλατα επαγγελματιών αθλητών, ελαφρά ενδεδυμένες θηλυκές υπάρξεις, πολύχρωμα αξεσουάρ και εξαρτήματα “σερβιρισμένα” σαν ζαχαρωτά, και διάφορα άλλα. Θα βρει λοιπόν κανείς εκεί πράγματα που δεν πρόκειται να αντικρίσει σε κανένα ποδηλατικό κατάστημα ή στο δρόμο ποτέ του: Από πλήρως λειτουργικό ποδηλατάκι-μινιατούρα για κλόουν έως επίχρυσο ποδήλατο-μνημείο, τσόπερς με χαζοχαρούμενα βαψίματα έως κατασκευές που θα έκαναν ακόμη και τον πιο φτασμένο κατασκευαστή custom μοτοσυκλέτας να νιώσει άβολα
Οι τάσεις
- Συγύρισμα γκάμας προϊόντων: Κατά τη διάρκεια των προηγούμενων ετών, οι προϊοντικές γκάμες των μεγάλων εταιριών είχαν διευρυνθεί πολύ. Για τη νέα σεζόν, οι μεγάλοι κατασκευαστές φαίνεται να μειώνουν την προϊοντική τους γκάμα “καθαρίζοντας” την από τα λιγότερο πετυχημένα μοντέλα τους.
- Go Social: Ο περισσότερος κόσμος βρίσκει παρακίνηση για ν’ ανεβαίνει στο ποδήλατο του συχνότερα και περισσότερο όταν μοιράζεται τις διαδρομές του με άλλους. Πλατφόρμες “Social Fitness” όπως το Strava.com θα ωφεληθούν πολύ από το νέο, ιδιαίτερα προσιτό μοντέλο ποδηλατικού GPS Edge 200 της Garmin (€149,00) το οποίο θα επιτρέψει σε ακόμη περισσότερους ποδηλάτες να καταγράφουν τις βόλτες τους και να αλληλεπιδρούν διαδικτυακά. Συσκευές όπως το Inou της Cateye το οποίο τραβά φωτογραφίες & video όσο ποδηλατείτε, σημειώνει με λειτουργία GPS τις συντεταγμένες κάθε λήψης μέσα στο αρχείο της και σας δίνει τη δυνατότητα να δημοσιεύσετε το υλικό από τη βόλτα σας στα δημοφιλέστερα sites κοινωνικής δικτύωσης, συνδέουν ακόμη δυνατότερα το online με το offline. Ποιος θα μαζέψει τα περισσότερα likes στην προπόνηση του;
- Συνταξιοδοτικό για συρματόσχοινα: Η άφιξη της Ui2 (ηλεκτρονική Ultegra) από τη Shimano, η μετατροπή της Di2 για χωμάτινη χρήση (βλ. Ki2), η υδραυλική μετάδοση βουνού της Acros (μείνετε συντονισμένοι για τη δοκιμή της στο iCycling.gr) και η εφαρμογή TRP Parabox που επιτρέπει την εγκατάσταση υδραυλικών δισκόφρενων σε ποδήλατα Cyclocross προδιαγράφουν ένα μέλλον χωρίς συρματόσχοινα για την ποδηλασία. Σίγουρα το μέλλον αυτό δεν είναι άμεσο, αλλά είναι αναπόφευκτο -ιδιαίτερα με την υδραυλική τεχνολογία στα δισκόφρενα να γίνεται ολοένα και πιο προσιτή. Σε πέντε χρόνια από τώρα, το πιθανότερο είναι πως τα συρματόσχοινα ταχυτήτων θα έχουν καταργηθεί τελείως στις υψηλότερες κατηγορίες ποδηλάτων όπου όλο και περισσότερα μοντέλα διατίθενται “Di2 ready”…
- Pedelecs: Ή αλλιώς ηλεκτρικά ποδήλατα (Pedal + Electrics). Τα ηλεκτρικά ποδήλατα πόλης έχουν μπει πλέον για τα καλά στην αγορά, και αν τα ποδηλατικά καταστήματα μπορέσουν να τα υποστηρίξουν μόλις παλιώσουν λίγο και αρχίσουν τα προβλήματα ηλεκτρολογικής φύσεως, αυτό θα είναι καλό. Μία ανησυχητική τάση που έρχεται κυρίως από τη Γερμανία είναι τα ηλεκτρικά mountain bikes (τα SUV της ποδηλασίας?), τα οποία στο βωμό των πωλήσεων κινδυνεύουν να αλλοιώσουν την ίδια την ορεινή ποδηλασία αν διαδοθούν. Για να χαρείς το μονοπάτι, θα πρέπει να ποδηλατίσεις ως εκεί. Αν δεν είσαι σε θέση να το κάνεις, τότε δεν είναι για σένα.
- Design über alles: Η εποχή που τα mountain bikes και city bikes πουλούσαν χωρίς να ανταγωνίζονται σε ομορφιά τα ποδήλατα δρόμου, έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Περισσότερο από ποτέ, αν το ποδήλατο δεν είναι όμορφο πλέον δεν πουλάει. Η εσωτερική δρομολόγηση καλωδίων έχει αρχίσει να θεωρείται must, και ευτυχώς μαζί με την αισθητική βελτίωση φέρνει και λειτουργική βελτίωση.
- Black is the new white: Θυμάστε την τρέλα με το λευκό που επικρατούσε πριν από περίπου τρία χρόνια; Μπορεί η μόδα του λευκού να έχει περάσει, αλλά έχει πάρει τη θέση του το μαύρο. Σε ματ, γυαλιστερό ή ματ και γυαλιστερό. Σκέτο ή με έντονα κοντράστ, το μαύρο φέτος κυριαρχεί. Αν σας αρέσει καλώς, αν όχι, συνηθίστε το. Οι Γερμανοί κατασκευαστές δουλεύουν πολύ το χρωματικό συνδυασμό Μαύρο-Λευκό-Κόκκινο για το 2012.
- 29er or die: Πιπιλίζοντας την καραμέλα “τα 29άρια είναι το μέλλον του mountain bike”, ακόμη και όσοι τα αγνοούσαν επιδεικτικά ή τα κακολογούσαν, πλεόν διαθέτουν εικοσιεννιάρια ποδήλατα βουνού στη γκάμα τους. Μετά τους Αμερικάνους και τους Ιταλούς, τώρα οι Γερμανοί δηλώνουν επίσης φανς των μεγάλων τροχών.
- Cyclocross: Η έντονα ανοδική πορεία του Cyclocross -παρόλο που δεν είναι καθόλου καινούργιο άθλημα- είναι χαρακτηριστική για τη φετινή χρονιά. Όσοι δεν είχαν ήδη τέτοια ποδήλατα ανάμεσα στα προϊόντα τους, τα έχουν προσθέσει. Η UCI λέει ότι είναι ok να χρησιμοποιούνται δισκόφρενα στο CX, η TRP προσφέρει το Parabox για να το κάνει εφικτό, και η Shimano σύντομα θα διαθέτει δύο νέες σειρές ειδικά για “χωματόκουρσα”…
- Fixed gear mainstream: Κάποτε ήταν underground και ακραίο, με cult κοινό. Τώρα ακόμη και η τελευταία κινεζική βιοτεχνία παράγει ανταλλακτικά για “fixάκια” σε δεκάδες αηδιαστικά χρώματα. Φέτος, τα fixed ποδήλατα είναι περισσότερα στον αριθμό, αλλά λιγότερο cool.
- Fold me up: Με τον μεγαλύτερο παίκτη της αγοράς, τη Dahon να χωρίζεται σε δύο εταιρίες λόγω οικογενειακής ρήξης, και τη γέννηση της Tern που θα χρησιμοποιήσει το ίδιο δίκτυο διανομής παγκοσμίως, το σκηνικό στα αναδιπλούμενα ποδήλατα ενδέχεται να αλλάξει. Σε αυτό συμβάλλουν και κάποιες νέες εταιρίες που μπαίνουν στην κατηγορία. Άλλες με καινοτόμα, έξυπνα σχέδια και άλλες με ξαναζεσταμένα αποφάγια. May the best bike win.
- Back from the [almost] dead: Εταιρίες που γνώρισαν μεγάλες δόξες στο παρελθόν -όπως π.χ. η GT και η Mongoose- και στη συνέχεια πτώχευσαν, άλλαξαν χέρια και κατέληξαν στην αφάνεια, επιστρέφουν. Οι δύο αυτές εταιρίες ανήκουν στον ίδιο όμιλο με την Cannondale και τη Schwinn, και τα μεγάλα κεφάλια αποφάσισαν να αναβιώσουν τις δύο ιστορικές μάρκες. Τώρα αν το Zaskar είναι γοητευτικότερο ως πιθανά το πιο κλασικό αγωνιστικό hardtail όλων των εποχών ή ως ένα ανθρακονημάτινο 29άρι MTB πλήρους ανάρτησης, αυτό θα κριθεί στην πορεία, από το αγοραστικό κοινό. Στο σινεμά, δεν είναι όλα τα σίκουελ ταινιών επιτυχημένα.
Ελληνικα
